advertentie
Magic Sounds for Trumpet and Organ
Bart Coppé – Trompet
Ignace Michiels – Orgel
Klais-orgel Salvator Kathedraal Brugge
Sonate in D (Purcell); Fuga Gigue (Bach); Trumpet Tune (Stanley); Adagio (Albinoni); Trumpet Voluntary (Boyce); Carillon (Dupré); Rusalka’s Song (Dvorak); Introduction en Allegro (Deutschmann); Final uit Symphonie VI (Vierne); Pastorale (G. Richards); Concert Etude (A. Goedicke); Intermezzo en Final uit Symphonia Mystica (Camil van Hulse)
Label: Animato Music Productions
Speelduur: 58’ 29’’
Booklet: 8 pagina’s (Nederlands en Engels)
Prijs: € 14,50
Muzikale interpretatie * * * * *
Programmakeuze * * * *
Keuze van het instrument * * * *
Kwaliteit van de opname * * * *
Informatie in het boeklet * * *
Grafische vormgeving (cd en boekje) * * *
Klik hier om dit artikel te bestellen
Cd’s waarin het orgel niet de hoofdrol speelt verheugen zich vaak in een bredere aandacht. Opnames van orgel en trompet zie je in dit genre maar sporadisch verschijnen. In het religieuze repertoire daarentegen komen we ze vaker tegen, al dan niet solistisch of als duo. Met het verschijnen van deze productie uit Brugge wordt in een bepaalde leemte voorzien en dat is een positief signaal.
Velen zullen de Sint Salvatorkathedraal in Brugge associëren met de prachtige Franck-opnamen die Albert de Klerk maakte op het drieklaviers Klais-orgel in deze kerk. Lange tijd was dit een van de weinige opnamen die beschikbaar waren van dit orgel. De huidige titularis van de kathedraal, Ignace Michiels, kwam in 2002 met een opname van de Sonates I, IV en VI van Alexandre Guilmant en recenter, in 2005, met de cd Organ Visions. Zijn Guilmant- interpretatie vond ik destijds erg sympathiek, evenals zijn productie uit 2005 met werken van o.a. Bach, Pierné, Dupré en Peeters. Michiels’ speltempo ligt doorgaans hoog, maar storend is dat allerminst, het heeft vaart en kenmerkt zich door muzikaliteit en een bijna ongelooflijke accuratesse. Het bezit een bepaalde drive die je als luisteraar aan de stoel gekluisterd houdt.
Op deze cd speelt Ignace Michiels samen met trompettist Bart Coppé. Michiels, sinds 1991 kathedraalorganist, is als leraar verbonden aan de Brugse en Gentse Conservatoria. Coppé is afkomstig uit Roeselare en is verbonden aan diverse ensembles. Momenteel is hij als leraar werkzaam aan de Stedelijke Academies voor Muziek en Woord te Ieper en Roeselare. Beide Belgen vormen al verschillende jaren een duo. Pluspunt van een orgel-plus-opname is de dialoog met een ander instrument. Het gekozen repertoire is hierbij het belangrijkste ingrediënt. Op deze cd zijn dat bekende werken uit de barok en minder bekende werken uit de laatromantiek. Hierbij krijgen ook stukken voor orgelsolo een plaats. Beide musici zijn erg goed op elkaar ingespeeld en brengen enthousiast en aanstekelijk samenspel. Neem nu zo’n Trumpet Tune van Stanley of de Voluntary van Boyce; overbekende kost, maar het klinkt hier fris, als nieuw welhaast. Ook de minder bekende maar toch verdienstelijke composities van Deutschmann, Richards en Goedicke komen prima tot hun recht. En toch: de jeu van deze productie zit hem in de stukken voor orgelsolo. Vierne’s Finale uit de zesde Symphonie wordt bij Michiels een bloedstollende eruptie! De openingsmaten knallen uit je luidsprekers! Zo niet minder met Dupré’s Carillon uit zijn Sept Pièces Op.27. Het laat je als luisteraar verbijsterd achter, zo dwingend en opzwepend laat hij je deze klanken ondergaan. Misschien is dit wel de mooiste uitvoering ooit die ik van beide stukken ken. Wát een spel en wát een drive! Hoewel de wens aanwezig blijft om een groter en orkestraler instrument, voelt het Klais-orgel zich opperbest en blijkt het een uitstekend medium te zijn voor deze muziek.
Tussen klank en vormgeving van het document behoort standaard een wisselwerking te bestaan. Althans, zo zou het moeten zijn. Tegenwoordig zie je daar goede voorbeelden van verschijnen. Hoe soberder de productie hoe mooier vaak het resultaat. Bij deze productie is dat redelijk voor elkaar. Jammer van die verdwaalde muzieksleutel die je afgebeeld ziet door de doorzichtige inlegtray. Het lijkt nu net of men vergeten is hem weg te halen. In vergelijking met de vorige cd die Michiels (Organ Visions) op hetzelfde label uitbracht, is de opname van Marien Stouten minder direct, wat zeker een pluspunt is. Een echt minpunt bij deze productie is het aantal geboden minuten muziek. Tegenwoordig is 80 minuten heel gewoon (kijk eens naar een label als Aeolus). Dan zijn een kleine 60 minuten wel erg mager. Zo was ik best nieuwsgierig geweest naar meer composities van Vierne en Dupré. Maar ik respecteer uiteraard de doelstelling van deze cd. In dat licht gezien zijn de orgelsolo’s een toegift. Een sympathieke productie. Bravo! [JAN-WILLEM VAN BRAAK]
Klik hier om dit artikel te bestellen
Meer info over het Klais-orgel en concerten in de Kathedraal:
http://home.euphonynet.be/kathedraalconcerten/kcbned/frs_ned.htm
© 2007 www.orgelnieuws.nl
