Op woensdagochtend 20 juli is de Franse organist, docent en componist André Isoir op zijn 81ste verjaardag overleden. Isoir was ook een gevierd improvisator. Zo won hij in drie opeenvolgende jaren het orgelimprovisatieconcours in Haarlem.
advertentie
Isoir werd in 1935 in Saint-Dizier geboren. Hij studeerde orgel en piano aan de École César-Franck en later orgel aan het Conservatoire de Paris bij Rolande Falcinelli. Daar behaalde hij in 1960 eerste prijzen voor zowel orgel als improvisatie.
André Isoir won diverse concoursen, waaronder het concours van St. Albans (GB) in 1965 en drie maal achtereen (1966-1968) het Internationaal Orgelimprovisatie Concours Haarlem, wat hem de ‘Challenge Prize’ opleverde.
Als organist was hij achtereenvolgens verbonden aan de Saint-Médard, de Saint-Séverin en (vanaf 1973) aan de Saint-Germain-des-Prés in Parijs.
André Isoir was van 1974 tot 1983 orgeldocent aan het Conservatorium van Orsay. Daarna doceerde hij tot 1994 orgel aan het Conservatoire national de région de Boulogne-Billancourt.
Isoir bracht een groot aantal plaat- en cd-opnamen uit die menigmaal in de prijzen vielen (Grand Prix du Disque, Choc du Monde). Zijn catalogus bevat opnamen van werk van onder anderen Bach (integraal), grote Franse meesters uit de barok en een hooggewaardeerde opname van het oeuvre van César Franck.
Behalve op het gebied van interpretatie en improvisatie van orgelmuziek beschikte André Isoir ook over een grote kennis van orgelbouw. Als componist schreef hij een bescheiden oeuvre, waarvan zijn Six variations sur un psaume huguenot, op. 1 de meeste bekendheid geniet. Met dit werk won hij in 1974 de eerste prijs van de compositiewedstrijd van de Franse ‘Amis de l’Orgue’.
© 2016 beeld La Dolce Volta / Yannick Coupannec
