Text Example

advertentie

Zaterdag 21 juli vertrok Sietze de Vries een week naar Engeland. Nu eens niet als solist, maar als vaste organist van de Roder Girls Choristers. Op orgelnieuws.nl deelt hij in ze dagelijkse belevenissen op Britse bodem. Deel 4. Tutti en Tuba in Peterborough.

Qua orgel was het vandaag absoluut een hoogtepunt: Peterborough Cathedral. Een bijzonder imposante kerk met een instrument van Hill & Sons. Uiteraard is het verschillende malen omgebouwd en uitgebreid, de laatste keer door Harrison & Harrison in 1981.

Zoals meestal in de UK, kun je aan het fraaie, bescheiden zestienvoets front niets aflezen. Als je wat beter kijkt, zie je dat het triforium aan weerszijden van de orgelkas ook vol staat met zwelkasten en pijpen. Van de vier manuaalwerken, staan er drie (!) in een zwelkast. En zelfs de Tuba van het Solo (IV) heeft nog weer een eigen zwelkast, die naar believen mee kan lopen met de rest van het manuaal, of geopend kan blijven. Leuk detail: er is een extra tweede windmotor aanwezig, die ingeschakeld dient te worden als je het tutti of de Tuba wenst te gebruiken….

Een van de meest Engelse sounds is wel het ‘Full Swell’: het volle werk van het derde manuaal, waarbij je de zwelkast sluit. Hoewel de klanksterkte dan gering is, hoor je toch een massieve klank, die voor kippenvelmomenten zorgt als je er de Double Open Diapason 32’ onder zet. Het orgel van Peterbourough is in dit opzicht bijzonder indrukwekkend: als je het zwelpedaal vervolgens een beetje beweegt, krijg je de release of the caged tiger…..

Omdat dit instrument nog behoorlijk wat groter is dan de andere bespeelde orgels deze week, zijn er nog veel meer kleuren voorhanden. Met name op het gebied van strijkers en tongwerken is het smullen: de verschillende klankkarakters en sterktes geven oneindige mogelijkheden.

Als organist kun je ook nog eens optimaal genieten van al dit moois, omdat je aan de overkant van het instrument achter de (elektrische) speeltafel zit. Beeld en geluid zijn zoals altijd optimaal georganiseerd, zodat het eenvoudig is om het koor exact te begeleiden.

De Roder meisjes waren ook danig onder de indruk van de enorme kerk: het moet nogal een ervaring zijn om voor het eerst in zo’n ruimte in de choir stalls te staan!

De psalm van de dag was Psalm 94, die begint met ‘Lord of vengeance, show thyself….’ De ideale tekst om meteen even het Full Swell uit te proberen! Ook het anthem, een vroegmodern werk van Armstrong Gibbs dat gebaseerd is op Psalm 150, vroeg om flink wat toeters en bellen. Uiteraard is het oppassen dat je het koor niet wegblaast, maar gelukkig is veel Engelse muziek zo geschreven dat koor en orgel elkaar aan- en opvullen, zodat er veel dankbare orgelmomenten zijn.

De Roden Girl Choristers klinken fantastisch in deze ruimte; de dienstdoende priester zei letterlijk: ‘it was not only marvelous singing, it was very inspiring as well!’ Daar kunnen we het mee doen!

Ook zijn big smile toen ik als voluntary na de Evensong een ‘Tuba Tune’ improviseerde sprak boekdelen.

Omdat het de feestdag van St. James was, werd de Evensong uitgebreid met een extra hymn. Hoewel er meestal maar een handjevol mensen zit bij zo’n dienst, biedt het toch de gelegenheid om de steviger klanken van het orgel voorbij te laten komen. Uiteraard horen we dan bij het laatste couplet ook de Contra Trombone 32’ van het pedaal door de kerk rommelen. Ook hier weer typisch Engels: het is nooit schreeuwerig of onaangenaam: zelfs Full Organ blijft smooth klinken.

Voor het koor was het best een zware dag: omdat het weer erg warm was, werd er een behoorlijke aanslag gedaan op het uithoudingsvermogen. Ik ben dan ook erg trots op zowel de meiden als mijn vrouw dat ze het vol houden om elke dag op dit niveau te presteren!

Wilt u reageren? Dat kan op onze Facebook-pagina:

http://tinyurl.com/cp4uzeq