Text Example

advertentie

Zaterdag 21 juli vertrok Sietze de Vries een week naar Engeland. Nu eens niet als solist, maar als vaste organist van de Roder Girls Choristers. Op orgelnieuws.nl deelt hij in ze dagelijkse belevenissen op Britse bodem. Het vijfde en laatste deel: Farewell to the fairies.

De laatste dag alweer! Nu de Roden Girl Choristers een aantal Evensongs gezongen hebben, lijkt het bijna vanzelfsprekend, ja noodzakelijk om nog een paar weken te blijven. Helaas: it has to end today, maar waar beter dan in Cambridge?

Allereerst een masterclass van de Director of Music van Selwyn College, Sarah McDonald. Zij heeft zelf ook een meisjeskoor en weet precies hoe je die stemmen aan moet pakken. Mijn vrouw Sonja kon naderhand tijdens de lunch met een grote lach aan het koor vertellen dat ze nu voor het eerst een dirigente meegemaakt heeft die nog fanatieker is dan zijzelf! Er wordt onder andere gewerkt aan de uitspraak van Engelse woorden, klinkervorming en stemgebruik. Een drietal stukken voor de Evensong worden nog eens grondig doorgenomen, maar nu met de nieuwe input van Sarah. Leerzaam en bovendien erg leuk.

Omdat de laatste Evensong weer in St. John’s College Chapel plaatsvindt, bewegen we na de lunch richting stadscentrum, waar de meisjes nog tijd hebben om –onvermijdelijk: te shoppen. Ik kruip alvast weer achter de vier manualen van het Mander-orgel; een heerlijk gevoel om de sleutels van de kapel en het orgel in je zak te hebben! Een groep koorleden wil het orgel ook wel eens even van dichtbij bekijken, dus maken we bij de speeltafel even een kleine excursie langs de mogelijkheden van het instrument. De Cimbelster en de Trompeta Real blijken favoriet te zijn, dus ik heb beloofd om ze in de Voluntary na de Evensong te laten horen.

Tussen de bedrijven door heb ik gelukkig ook nog even tijd om de nabijgelegen boek- en cd-winkel te bezoeken. Mijn cd-kast bevat weliswaar de nodige orgelschijfjes, maar de afdeling ‘Engelse koormuziek’ beslaat toch wel wat meer plankjes! Er waren gelukkig weer een paar fraaie nieuwe uitgaven, waaronder een kostelijk schijfje van de Gentlemen of St. John’s, die regelmatig een uitstapje maken naar folksongs en zelfs popmuziek. Ze gebruiken daarvoor close-harmony arrangementen, die op zeldzaam hoog niveau uitgevoerd worden.

Al tijdens de repetitie in St. John’s merk je gelijk dat iedereen er helemaal voor gaat: de laatste Evensong, dus het moet even perfect! Met name de anthem, deze keer een werk van Harris, werd met veel overtuiging neergezet, zodat de vonken er vanaf spatten. De Psalm (119; gelukkig niet helemaal) eiste van mijn kant de nodige creativiteit, omdat het bezingen van de schoonheid van Gods wet niet direct om voor de hand liggende registercombinaties vraagt…

Nadat er met pijn in het hart afscheid was genomen van Cambridge, vond er in de jeugdherberg een ‘bonte avond’ plaats. De details zal ik u besparen, maar het werd wel weer overduidelijk dat dit koor niet alleen een uiterst gedisciplineerde groep is, maar ook gewoon bestaat uit een stel vrolijke, ongecompliceerde meiden. Uw organist vond het in ieder geval en voorrecht om met ze op stap te zijn!

Wilt u reageren? Dat kan op onze Facebook-pagina:

http://tinyurl.com/cp4uzeq