Op de valreep van dit jubileumjaar nog een complete Carl Philipp Emanuel Bach, uitgevoerd door Olivier Vernet. Wat je ook van deze uitvoering kunt zeggen, in elk geval niet dat je erbij in slaap valt. Of dat een compliment is, laat ik nog even in het midden.
Vooraf een bekentenis: ik ben niet meteen een groot liefhebber van de orgelwerken van Carl Philipp Emanuel, de bekendste zoon van Johann Sebastian. Toch zul je me niet horen zeggen dat ik blij ben dat zijn werken voorlopig weer weinig gespeeld zullen worden. Want in dit jubileumjaar heb ik tijdens orgelconcerten een aantal erg mooie uitvoeringen van zijn sonates gehoord, met als hoogtepunt de vertolking die Gerben Budding op het koororgel van de Bovenkerk in Kampen gaf van de derde sonate.
Maar wat me in die uitvoering zo trof, is op deze cd’s van Olivier Vernet afwezig. Want zijn vertolkingen zijn wel flitsend, maar niet elegant. Razend knap hoe Vernet alle versieringen nog uit zijn vingers krijgt bij de hoge tempi die hij kiest. Maar je wordt er doodmoe van. Het eerste akkoord dat op deze cd’s klinkt is meteen staccatissimo. Waarschijnlijk was het Vernets bedoeling dat zijn luisteraars meteen rechtop in hun stoel zouden zitten. Maar hij blijft maar harde klappen uitdelen. Dat is wel empfindsam, maar niet aangenaam. Dieptepunt is zijn uitvoering van de vierde sonate. Al die losse nootjes die op je afgevuurd worden, het is of je gezandstraald wordt. Vernet klinkt als een karikatuur van Ton Koopman. Doe mij dan de echte maar. Want de vertolkingen die hij dit jaar op cd heeft vastgelegd sprankelen niet alleen, maar ademen en zingen ook.
Dat wil niet zeggen dat er op de dubbelaar die Vernet heeft uitgebracht niets te genieten valt. Want de langzame delen zijn over het algemeen wél mooi. Bovendien vind je op deze complete orgelwerken van Carl Philipp Emanuel Bach een aantal fuga’s, die ook contrapuntisch interessant zijn. Vooral de fuga in A is prachtig. Maar ook de Fantasie en Fuga in c is een spannend stuk. Daarbij een ‘echt’ orgelwerk.
Maar wat deze cd’s vooral aantrekkelijk maakt zijn de beide Concerti voor orgel en strijkers. Het orkest van de Auvergne, onder leiding van de Nederlandse dirigent Arie van Beek, klinkt prachtig. Als Vernet even alleen mag, gebruikt hij wat mij betreft wel genoeg rubato. Maar omdat het orkest daar accuraat op reageert, is dat ook wel weer spannend.
Het blijft overigens arbitrair wat bij Carl Philipp Emanuel Bach wel en niet onder de categorie ‘orgelwerken’ valt. Zijn koraalbewerkingen uiteraard wel. De mooiste is de bewerking van ‘Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ’, die wel is toegeschreven aan zijn vader, omdat het gaat om een uitbreiding van het bekende voorspel uit het Orgelbüchlein. Maar waarschijnlijk is zoon Carl Philipp Emanuel daar verantwoordelijk voor. Het bekende Allegro met variaties is zeker van Carl Philipp Emanuel, maar staat niet op deze cd’s, omdat het komt uit een ‘Sonata per il cembalo a due tastature’. Terwijl het juist op orgel zo prachtig kan klinken!
Carl Philipp Emanuel Bach
Intégrale de l’oeuvre pour orgue
Olivier Vernet – Orchestre d’Auvergne / Arie van Beek
Sonates Wq 70/2-6, Prelude en ré majeur Wq 119/7, Fantasia et Fugue en ut mineur Wq 119/7, Fugues Wq 119/2-6; ‘O Gott, du frommer Gott’ H 336/1; ‘Ich bin ja, Herr, in deiner Macht’ H 336/2; ‘Jesus, meine Zuversicht’ H 336/3; ‘Wer nur den lieben Gott läßt walten’ H 336/4; ‘Komm, heiliger Geist, Herre Gott’ H 336/5; Chorale Prelude on ‘Aus der Tiefe ruge ich’ BWV Anh. 745; Chorale Prelude on ‘Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ’ BWV Anh. 1173; Adagio in D Minor H 352; Concerto en sol majeur Wq 34; Concerto en mi bémol majeur Wq 35.
Label: Ligia Digital
Nummer: 2 CD Lidi 0104273-14
Speelduur: 160 minuten
Booklet: 47 pagina’s, digipack (FR/EN/DU)
Prijs: € 36,50
[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]