De Brits-Australische organist Joseph Nolan nam voor het label Signum Classiscs al eens in vijf volumes de tien orgelsymfonieën van Charles-Marie Widor vast op Cavaillé-Coll-orgels. Nu is er ook een cd met de late solowerken van de Franse meester, opnieuw opgenomen in Frankrijk.
advertentie
Nolan speelt op deze cd niet alleen de Suite Latine en de Trois Nouvelles Piéces, maar ook Bach’s Memento, aangevuld met twee getranscribeerde marsen: de Marche Americaine en de Marche Nuptial uit de theatrale komedie Conte d’avril. De keus qua instrument viel in hoofdzaak op het Cavaillé-Coll-orgel in de St. Sernin in Toulouse, maar de twee marsen klinken vanuit St. François de Sales in Lyon.
Als Hollanders kennen we natuurlijk de opnamen van Ben van Oosten en Herman van Vliet. Ik moet zeggen dat het me wat moeilijk viel om deze interpretaties (hoe verschillend ook) tijdens het beluisteren van de voorliggende uitgave uit mijn hoofd te zetten. Het spel van Nolan is technisch onberispelijk, maar mist tegelijkertijd nogal eens de achterliggende ‘drive’ in de snelle delen en de verhalende sfeer in de langzame, meditatieve delen.
Een duidelijk voorbeeld is het tweede deel van de Trois Nouvelles Piéces (Mystique) waarin alleen de inzet van de solo alle sfeer en vrijheid mist die je bij Van Oosten en Van Vliet veel duidelijker ervaart. Ook verder in het stuk komt het verhaal niet echt op gang. In die zin zijn deze late werken qua interpretatie veeleisend: het spelen ervan vergt een goed overzicht over de structuur, gekoppeld aan improvisatorische vrijheid, plus invoelingsvermogen om alle details de aandacht te geven die ze vragen.
Verder wijkt Nolan – noodgedwongen – nogal eens af van de registratieaanwijzingen van Widor (een mixtuur op het Récit heb je niet), terwijl in andere gevallen (zoals de Pastorale uit Bach’s Memento) de Flûte Harmonique vervangen lijkt door een Bourdon. Of is de opname misschien zó dof? Op z’n best is Nolan in werken waarin niet teveel ‘gebeurt’, zoals de beide marsen en het Sicilienne uit het Memento.
De opname komt wat merkwaardig over: het Récit klinkt nogal sterk, terwijl het Grand Orgue en Positif wat op de achtergrond zijn geraakt. Ook laat de barkermachine veel meer bijgeluiden horen dan ik me kan herinneren. In een aantal gevallen is (wellicht door de opname?) de balans tussen de klavieren teveel versnipperd. Daardoor wordt de doorlopende lijn, bijvoorbeeld in de Aria uit Bach’s Memento, wat verbrokkeld.
Het is lastig om deze opname als een mooi afgerond geheel te beschouwen. De vraag waarom deze opname zo is gemaakt blijft voor mij onbeantwoord. Bij een goede balans tussen orgel en ruimte zou de teneur van dit verhaal wellicht anders zijn geweest!
Charles-Marie Widor – Solo Organ Works
Joseph Nolan – The Cavaillé-Coll Organs of Saint-Sernin, Toulouse & Saint-François-de-Sales, Lyon
Suite Latine, Trois Nouvelles Pièces Op. 87, Bach’s Memento, Marche Americaine (tr. Dupré), Conte d’Avril: No. 6. Marche Nuptiale
Label: Signum Classics
Nummer: SIGCD438 [2CD]
Speelduur: 48’10 + 34’29
Booklet: 12 pagina’s (EN)
Prijs: ca. € 18 (verkrijgbaar via o.a. Bol.com)
