advertentie
Jong geleerd, oud gedaan? – Sinds 23 september ligt de nieuwe Schubert-cd van Arthur en Lucas Jussen in de winkel. De broertjes Jussen. Wie kent ze niet? Het is bijna een retorische vraag. De vorige cd (Beethoven) bereikte de status ‘platina’ en er is geen reden waarom de nieuwe cd ook niet zou bereiken.
Dat de broers Jussen talenten zijn, daarover zullen kenners en niet-kenners het snel eens zijn. Op hun jonge leeftijd hebben ze reeds een fantastische techniek. Bovendien vallen ze op door hun leeftijd, hun sympathieke voorkomen en hun blonde koppies. Bekijk deze uitzending van Pauw & Witteman nog eens. Het is aandoenlijk om ze samen muziek te zien maken.
En hoewel ik bewondering heb voor de broertjes Jussen, is er – wat mij betreft – toch een punt van kritiek. Ja, Arthur en Lucas hebben, zeker gezien hun leeftijd, een fabuleuze techniek. Ja, ze zijn zeer muzikaal. Ja, ze hebben een enorm talent. Maar op deze jonge leeftijd cd’s opnemen? Is dat artistiek verantwoord? Het is namelijk niet reëel om er vanuit te gaan dat Arthur en Lucas een volgroeide artistieke opvatting over Schubert en Beethoven hebben. Wat onderscheid hen, in artistiek, muzikaal opzicht, ten opzichte van de vele andere opnamen?
Arthur en Lucas gaan de komende jaren een enorme artistieke ontwikkeling doormaken. Luisteren zij over vijf of tien jaar nog met plezier hun eigen Beethoven- en Schubert-opnamen terug? Waarom niet nu alleen concerten geven, veel speel- en luistervaring opdoen en over een paar jaar cd’s opnemen?
Misschien heb ik medestanders in deze kritiek. Maar uiteindelijk zal in de pianowereld niemand wakker liggen van deze nieuwe cd. Arthur en Lucas zijn bijzonder muzikaal, hebben een uitstekende techniek en ze hebben de juiste instelling. Zij komen er wel!
In de orgelwereld hebben we te maken met hetzelfde fenomeen. Het verschil is dat in de orgelwereld de situatie zorgelijker is. Er worden cd’s gemaakt door zowel jongere en oudere organisten waarvan je je af kunt vragen: is dit artistiek van toegevoegde waarde? Het verschil met de broers Jussen is echter dat deze cd’s op eigen initiatief worden opgenomen. De kwaliteitscontrole ontbreekt doordat er geen label achter staat die een reputatie te verliezen heeft. En dus neemt Jan en alleman een cd op. Financieel is het opnemen van cd’s zonder een groot label zelden interessant. Dus wat is dan de motivatie om cd’s op te nemen? De overtuiging dat jouw cd artistiek iets toevoegt? Is het zelfprofilering? Is het voor marketingdoeleinden? In mijn vorige column pleitte ik voor betere marketing in de orgelwereld, maar dan doel ik uiteraard op marketing om artistiek verantwoorde muziek te promoten.
Organisten, amateur en professioneel: denk na voordat je een cd opneemt. Ook al ben je een uitzonderlijk talent van het kaliber Arthur en Lucas, stel jezelf dan nog steeds de vraag: wat voegt mijn cd in artistiek opzicht toe? Heb je geen steekhoudend antwoord? Zoek dan andere manieren om jezelf muzikaal te uiten, neem de tijd om artistiek te rijpen, en neem de beslissing om op dit moment géén cd op te nemen. [MATTHIJS]
Matthijs Visscher heeft een grote hobby: klassieke muziek. Begon jong met het bespelen van het orgel en had plannen om van orgelspelen zijn werk te maken. Hoewel muziek voor hem bijna een eerste levensbehoefte is, heeft hij uiteindelijk gekozen voor het bedrijfsleven. Op Orgelnieuws.nl deelt hij maandelijks zijn gedachten over (orgel)muziek en het bijbehorende wereldje.
Wilt u reageren? Graag!
info@orgelnieuws.nl
© 2011 www.orgelnieuws.nl
