COLUMN RE: gister [ 5 ]

In de  column ‘RE: gister’ deelt organist, componist, cantorijlid en journalist Peter Sneep op in zijn ervaringen vanaf de orgelbank (en soms de pianokruk). De wederwaardigheden van de afgelopen zondag van de begeleider in drie Amersfoortse kerken zullen dan ook het onderwerp zijn van deze column. Als het even kan wekelijks op maandag. Vandaag deel 5 – Oeps!

advertentie

Ik ben al zowat halverwege op weg naar De Kandelaar als ik opeens zie dat ik verkeerde schoenen aan heb. Om de een of andere reden heb ik niet goed nagedacht toen ik mijn schoeisel aantrok. Het is te laat om terug te gaan. Dat wordt dus tobben.

In de andere kerken waar ik de orgels regelmatig bespeel, maakt het niet heel veel uit wat voor schoenen je aan hebt, maar op de Leeflang in de Kandelaar heb je echt orgelschoenen met leren zolen nodig. De rubberen onderkanten met diepe profielen van mijn Palladiums geven onder het orgelspelen het gevoel dat je aan de pedalen vastplakt.

Het valt inderdaad niet mee. Bij het begeleiden van het eerste lied – drie coupletten van ‘Lof zij de Heer, de almachtige koning der ere’ – heb ik het idee dat niet alleen mijn voeten vastplakken maar ook mijn vingers vastplakken aan de toetsen. Want als mijn voeten niet goed gaan, gaan ook mijn handen niet goed. Jammer hoor! En ik had nog wel een leuke begeleidingsvorm voorbereid: een vijfstemmige zetting waarbij de hoogste twee manuaalstemmen (waaronder de melodie) zacht zijn (nevenwerk: fluiten 8’, 4’, 3’) en de laagste twee sterk (hoofdwerk: prestanten 8’ en 4’ en de Trompet 8’), pedaal aangehangen aan het hoofdwerk. Je krijgt dan een soort consortbegeleiding, zoals mijn leermeester Gerrit ’t Hart dat ooit noemde. Maar bij ’t Hart moest je alleen de tenor (melodie) en de bas met de Trompet 8’ spelen.

Het werkte gistermiddag best aardig, maar echt lekker voelde het niet, vanwege de schoenen. Beter werd het toen ik bij het laatste vers de Fagot 16’ van het pedaal erbij opendeed.

Oeps!

Volgens mijn lijstje (gemaild door de dominee zelf) zouden we halverwege de preek Psalm 71 vers 1 zingen. Maar dominee Joost Smit (van Amersfoort-Vathorst) citeert Psalm 72 en geeft die ook op! Voor mij is het een bladzijde omslaan, maar heeft de beameraar dat ook door? Tijdens het voorspel houd ik via de spiegel het scherm goed in de gaten. En ja hoor! Sip Schoonveld, de man achter de knoppen van beamer en versterker, heeft goed opgelet en heeft snel uit de krochten van de computer het goede vers opgediept, in diapositief. Maar we kunnen zingen. Opgelucht zet ik in. Aan het eind van de preek zingen we het laatste vers van de psalm. Voor de liefhebbers van onnutte informatie: in ons Gereformeerd Kerkboek is dat trouwens vers 10 en het is géén half vers.

Ik ben niet de enige die vandaag even een oepsmoment had. Vanmorgen in de Martuskerk – ik had toen wel mijn goede schoenen aan – zei dominee Kees Mewe (van Spakenburg-Zuid): ‘nu is het tijd voor het kindmoment, kom maar naar voren jongens en meisjes van de basisschool’. Gewoonlijk komen er dan een stuk of tien kinderen naar voren. Maar nu: één, een jongen. Mewe stuurt hem terug en bekent dat hij tegen het kindmoment opzag en er dus nu met een gerust hart van kan afzien. Wel laat hij zich nog ontvallen dat het over de intocht van Sinterklaas zou gaan.

En dan denk je dat je dat je alles hebt overleefd, word je bij het uitgaan van de middagdienst op je schouder getikt. ‘Je had om twee uur in de Iraans-Nederlandse integratiedienst moeten spelen’, een dienst voor Farsi-sprekende asielzoekers. ‘Waar was je?’

Dat is nog eens oeps!

Peter Sneep (•1962) is organist van drie vrijgemaakt-gereformeerde kerken in Amersfoort: de Kandelaar, de Schaapskooi en de Martuskerk. Hij componeert kerkmuziek en maakte daarvan een aantal cd’s. Orgelles kreeg hij van Hetty Koelewijn en Gerrit ’t Hart. In De Kandelaar is hij lid van de cantorij, die onder leiding van Harry van Wijk eens in de zoveel tijd aan de diensten meewerkt. Peter Sneep is journalist. Van 1986 tot 2014 werkte hij bij het Nederlands Dagblad. Hij is getrouwd met Petra en vader van Anna (2) en Manuel (0).