Cor Visser als solist en begeleider op het orgel van de Grote Kerk te Dordrecht, met medewerking van Marja Schermerhorn (sopraan) en Dirk Hol (viool).
advertentie
Deze cd bevat voornamelijk historische opnamen uit het privéarchief van Cor Visser zelf. Het digitaal restaureren van het klankmateriaal kan niet verhullen dat het hier om amateuropnamen gaat.
Het uitbrengen van historische opnamen kan waarde hebben als een instrument verloren is gegaan of als er sprake is van legendarische en toonaangevende uitvoeringen. Bij deze cd is geen van beide het geval.
De waarde van de cd ligt in het beeld dat wij krijgen van Cor Visser als begeleider en als solist.
De in 1987 overleden Cor Visser was van 1933 tot 1976 organist van de Grote Kerk te Dordrecht. Op de cd staan tracks van twee concerten uit 1968 en 1969 en van een radiouitzending uit 1962. Dus nog van voor de restauratie in 1986/87 door de firma Leeflang.
Cor Visser was een kundig begeleider. Hij begeleidt sopraan Marja Schermerhorn in aria’s uit twee cantates van Johann Sebastian Bach en uit ‘Die Schöpfung’ van Joseph Haydn. De gekozen registraties passen goed bij de heldere stem van Schermerhorn. Ook in het ‘En prière’ van Gabriel Fauré geeft Cor een goede steun aan de zangeres. Jammer dat het gekozen repertoire niet echt interessant is. Terwijl er toch voldoende materiaal voor sopraan en orgel beschikbaar is. Zoals blijkt uit het mooi uitgevoerde ‘Magna res est amor’ van Hendrik Andriessen.
Het aandeel van violist Dirk Hol is minder overtuigend. Hij neemt de vioolpartij voor zijn rekening in de aria uit cantate 58. Het is alsof de microfoon in de viool is geplaatst. Het geheel klinkt boers, weinig subtiel en er zijn nogal wat intonatieproblemen.
In de Aria van Flor Peeters klinkt de viool veel beter. De nagalm in de kerk heeft zijn werk gedaan en viool en orgel smelten samen.
Als solist presenteert Cor Visser zich in een kort werk van Speuy en de Dubbelfuga in c kl.t. op een thema van Legrenzi van Johann Sebastian Bach. Zijn romantische benadering past in het tijdsbeeld van de 60-er jaren. Hij weet een mooie spanningsboog op te bouwen en houdt de aandacht van de toehoorder vast. Alleen in de laatste maten zijn wat slordigheden te bespeuren.
In Choral II van César Franck kan Visser niet overtuigen. Door de vele misslagen had men beter een ander stuk voor de cd kunnen kiezen.
Voor uw recensent waren de twee Invocations op gregoriaanse thema’s van Henri Dallier (1849-1934) een aangename kennismaking. De affiniteit van Visser met dit soort muziek is duidelijk hoorbaar. In warme klankkleuren worden de grote lijnen van deze twee werken neergezet.
Ook in de twee delen uit het Symfonisch Koraal ‘Jesu meine Freude’ van Sigfrid Karg-Elert is Cor Visser beter op dreef dan in Franck. Jammer dat middendeel, de Canzona, niet is opgenomen. Dat zou de documentaire waarde van de CD zeker hebben verhoogd.
Voor diegenen die Cor Visser hebben gekend is deze CD een aardige herinnering.
De CD is door Fresco Records onder nummer FR405 uitgegeven en is verkrijgbaar bij de Stichting Behoud Grote Kerk Dordrecht. Internetadres: www.grotekerk-dordrecht.nl [GERARD MATERS]
