Edward Elgar

De pracht en praal – want zo zou je Pomp and Circumstance kunnen vertalen – van Edward Elgars militaire marsen voor orkest bleek al snel na hun première een grote aantrekkingskracht op organisten te hebben. Na het verschijnen van de eerste mars (die met de later onder ‘Land of Hope and Glory’ bekend geworden melodie) in 1901 maakte Edwin H. Lemare al een veel gespeelde orgelbewerking.

Text Example

advertentie

De vierde mars verscheen in 1907 en werd opgedragen aan Elgars mentor en vriend George R. Sinclair, de toenmalige organist van de kathedraal van Hereford. Sinclair bewerkte het stuk – ook hier met een plechtstatige, ‘Nobilmente’ melodie in het trio – voor orgel. Eind vorige eeuw verscheen nog een licht vereenvoudigd orgelarrangement van Brian Hesford (Fentone) en een verkorte versie, samen met de andere marsen uit de vijfdelige set, van de hand van William McVicker (Boosey & Hawkes).

Van Mars Nr. 4 is er nu ook een versie voor orgel vierhandig, bewerkt door Jan Peter Teeuw. Veel wijkt het notenbeeld niet af van de eerder verschenen arrangementen voor twee handen en voeten. De toegevoegde waarde zit ’m naast die paar geïmiteerde fluit- en houtblazersfragmenten, waarvoor hier een derde klavier wel handig is, vooral in de taakverdeling. Handig als je je gezellig saampjes op de orgelbank nestelt om Elgar te spelen. Maar wie een beetje handig is kan dit arrangement ook solo aan. Het effect zal er niet minder om zijn.