advertentie
Richard Lea
Liverpool Metropolitan Cathedral
John S. Benson Psalm 145. Naji Hakim The Embrace of Fire: Movt 1 Matthew 11: 28, Movt 2 Luke 12: 49, Movt 3 – John 6 :57. Caleb Jarvis Sonata in E minor: Movt 1 – Largemente – Allegro Moderato, Movt 2 – Adagio, Movt 3 – Allegro Moderato. Elisabeth Trustam Pastorale Interlude: Movt 1 – Magnificat, Movt 2 – Quia Respexit Humilitatem, Movt 3 – Toccata: Deposuit Potentes, Movt 4 – Esurientes Implevit Bonis, Movt 5 – Gloria Patri et Filio.
Label: Priory Records
Nummer: PRCD 871
Speelduur:
Boekje:
Prijs: € 19,50
Muzikale interpretatie * * * * *
Programmakeuze * * * * *
Keuze van het instrument * * * * *
Kwaliteit van de opname * * *
Informatie in het boeklet * * * *
Grafische vormgeving (cd en boekje) * * *
[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]
Het fameuze Willis-orgel van de anglicaanse kathedraal in Liverpool kennen wij allemaal. Maar Liverpool heeft ook nog een grote R.K. kathedraal en is natuurlijk ook, als havenstad en (ooit) immigratiestad voor vele duizenden Ieren, een rooms-katholiek bolwerk bij uitstek. De huidige kathedraal werd in gebruik genomen in 1967. Het is een enorm rond bouwwerk van voornamelijk glas en beton. Het orgel van de firma J.W. Walker & Sons werd eveneens in 1967 opgeleverd. Het is een zeer eclectisch instrument, eigenlijk zit er alles wel zo’n beetje op waarmee de gehele orgelliteratuur (inclusief de angelsaksische) gespeeld kan worden, op papier dan. De intonatie van het orgel is evenwel in werkelijkheid toch meer ‘orgelbewegt’ dan menig ander Engels kathedraalorgel van deze omvang (88 registers verdeeld over vier manualen en pedaal). Toch heeft het orgel, zeker als je het in werkelijkheid beluistert, onmiskenbaar een eigen karakter en kwaliteit en vervult het zijn belangrijkste taak, de muzikale dienstbaarheid in de liturgie, met veel allure.
De huidige organist Richard Lea werd in 1999 benoemd tot Assistent-Organist van deze kathedraal. In de praktijk betekent dat hij vrijwel altijd het orgel bespeelt en zijn collega (Organist ofwel Director of Music) het koor dirigeert. Lea kent het orgel door en door en is een technisch begaafde speler. Kiezen de meeste Engelse kathedraalorganisten nog wel eens te vaak voor een programmatisch allegaartje, Lea kiest voor deze schijf bewust een 20e-eeuws en bepaald niet voor de hand liggend programma. Van de zes componisten hebben er maarliefst vijf een rechtstreekse band met Liverpool (Paul McCartney en John Lennon zijn zelfs buiten beschouwing gelaten!).
Lea is, zo hebben wij zelf al eens in Liverpool mogen ondervinden, een grote fan van de fransman Naji Hakim, een voorkeur die hij deelt met (te) veel van zijn Engelse collega’s. Het mag duidelijk zijn dat uw recensent weinig moet hebben van Hakim en de enorme stroom aan composities die hij per strekkende meter lijkt af te scheiden. Een vleugje Messiaen hier, een vleugje Guillou daar, wat Strawinsky voor de hartigheid en het broodnodige lawaai en het geheel ‘verantwoord’ afgebonden door enkele gregoriaanse citaten. Kortom: uitermate effectvol en dat is precies zoals Lea het hier speelt. Het orgel is werkelijk geknipt voor dit soort klanken.
Interessanter zijn de authentiekere werken van de jonggestorven Nicholas Davies (1966-1996) met zijn vijfdelige Magnificatsuite en vooral de driedelige Sonata in E minor van Liverpools bekende stadsorganist (St. George’s Hall) Caleb Jarvis (1904-1980), werken die een bredere verspreiding verdienen. Eveneens bijzonder interessant is de parafrase over de tekst van psalm 145 van John S. Benson, waarin Lea alle hoeken van zijn orgel laat klinken. Meer als een soort van intermezzo klinkt ook nog het korte Pastorale Interlude van componiste Elisabeth Trustam, met een melancholische en typisch Engelse ‘taste’.
Zoals gemeld: Lea speelt trefzeker en muzikaal, hij gáát ervoor. Luisteren naar deze cd is misschien wat vermoeiend: veel stukken doen een beroep op het niet kinderachtige tutti van dit enorme orgel en de zeer royale akoestiek van de kathedraal doet ook mee. Soms is die akoestiek zelfs een beetje spelbreker en dreigt alles echt door elkaar te gaan lopen. Ons inziens hadden de opnametechnici dit iets beter moeten corrigeren. Desalniettemin: een aanrader, ook en vooral voor Hakim-liefhebbers. Want zo kinderachtig zijn we nu ook weer niet. [AART DE KORT]
[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]
© 2008 www.orgelnieuws.nl
