advertentie
Een kernsteek levert al eeuwenlang een discussie op. Volgens de een helemaal okay, voor de ander volstrekt fout. Dat verklaart dus waarom de schrijver m/v van de nieuwe column op Orgelnieuws tegendraads kan zijn. Soms zelfs in het geheel niet objectief. Maar wel altijd betrokken op de orgelwereld. De teksten ingeleverd via een vage server in Verweggistan, tast zelfs de redactie in het duister wie ‘Kernsteek’ is.
Smulpapen hebben de Michelingids, de Gault Millau, www.iens.nl en de restaurantgids Lekker. Liefhebbers van een meer traditionele Hollandse hap wachten ieder half jaar smachtend op de haring- en oliebollentesten van het Algemeen Dagblad (wedden dat Richard Visser weer wint?) en voor de selectieve fans van een vette hap is er www.frietopia.nl. Wie is geïnteresseerd in grootverdieners (“wie zal ik nu weer eens afpersen?”) gaat te rade bij de Quote 500 en nu is er sinds kort ook nog Dr. Yep Magazine, een gids voor de kritische zieke (welk ziekenhuis doet de beste beenamputatie, dat soort werk).
Hadden wij organisten en orgelliefhebbers al zoiets? Nee, al is er plaatselijk wel een initiatief geweest. Zo weet ik van een oud-studiegenoot dat in de plaats waar hij werkte eens een vergelijkende kerkentest werd gedaan. ‘Journalisten’ bezochten een kerkdienst in een willekeurige kerk (alle gezindten) en schreven hun bevindingen op over ontvangst, bezetting, preek, gebouw, muziek en de afterparty (koffie, koek, limo). Nu was op zo’n testzondag mijn kennis wegens familieomstandigheden onverhoopt verhinderd te spelen. Ternauwernood kon een zwaar onderbevoegde maar gretige vervanger gevonden worden die er vervolgens één grote zooi van maakte. Het kerkblaadje kopte: ‘Organist van ……kerk drukt negatief stempel op viering.”
Gelukkig is er nu eindelijk in een leemte voorzien. Vanaf half november ligt, naast de glossy Geert (Wilders, niet Bierling!) het in full colour uitgevoerd magazine Punt.Org in de schappen. Het blad geeft een vermelding van gebouwen met interessante orgels, enkele primaire gegevens over de instrumenten, de naam van de contactpersoon (vroeger was dat gewoon de organist, tegenwoordig kom je terecht bij een ‘beheerder’ of ‘floor manager’). Daarna volgt een impressie van 1. gebruik (vooral de met gemeenschapsgeld gerestaureerde orgels worden bezocht), 2. de kwaliteit van de bespeler (in concert en eredienst) en 3. de toegankelijkheid voor de orgeltoerist (die met vier serieuze collega’s graag eens een kwartiertje op zo’n orgel speelt). Alle locaties zijn bezocht door zogenaamde mystery organfriks. (Wie voor 2011 tot dit gilde wil toetreden, vervoege zich bij www.orgelnieuws.nl). Enkele conclusies die uit de rankings kunnen worden getrokken zijn: sommige duur gerestaureerde en zeer interessante orgels blijven voor een paar categorieën moeizaam (Buurkerk Utrecht, Ronde Lutherse Amsterdam) fysieke bezetting van de orgelbank is eerder beleid dan een ter zake kundige bezetting en veel organisten weten te weinig van hun eigen orgel en durven er geen verantwoordelijkheid voor te nemen.
Punt.Org stevent af op een verkoopsucces. De uitgever, Obscumedia BV, denkt zelfs al aan het uitbrengen van op de doelgroep gerichte glossy’s (analoog aan de Linda, de Gerda of de Youp). Het wachten is derhalve op het eerste nummer van Margreeth C. of de Ben, al heeft die laatste met z’n eigen telecombedrijf niets te klagen.
Rest ons nog te melden dat Punt.Org ook haar Engelse medewerker, de heer K. Emerson, onlangs een aantal elektronische orgels heeft gestuurd. Het resultaat van zijn orgeltest is te zien op www.youtube.com, gewoon even ‘keith emerson organ solo’ in de zoekbalk intypen. Voor de complete test wel even het hele (eerste) filmpje uitkijken! Niet geschikt voor jeugdige kijkers. [KERNSTEEK]
Wilt u reageren? Mail ons dan via
info@orgelnieuws.nl
© 2010 www.orgelnieuws.nl
