advertentie
Een kernsteek levert al eeuwenlang een discussie op. Volgens de een helemaal okay, voor de ander volstrekt fout. Dat verklaart dus waarom de schrijver m/v van de nieuwe column op Orgelnieuws tegendraads kan zijn. Soms zelfs in het geheel niet objectief. Maar wel altijd betrokken op de orgelwereld. De teksten ingeleverd via een vage server in Verweggistan, tast zelfs de redactie in het duister wie ‘Kernsteek’ is.
Het is laat op de avond wel eens prettig om met een goed glas en een schaaltje pinda’s onder handbereik een goed boek te lezen. Of, als de nieuwe Dan Brown of Mo Hayder te lang op zich laat wachten, weer eens te grasduinen in oude jaargangen van orgeltijdschriften. Lekker gniffelen bij de verhitte discussie tussen Folkert Grondsma en Sander van Marion (O&E), de kritiek op de orgelbouwadviezen van de heren Milo & Houtman (O&E), de stukjes over de Bende van de Zwarte Hand en het Lopster Örgelspul (Het Orgel) en het gevit van Chris Haalboom op verpeste conservatoriumstudenten (De Orgelvriend). In de dertiger jaren was er een aantal jaren het tijdschrift “Het Kerkorgel”: niets meer of minder dan een reclamebrochure in tig afleveringen van de firma Dekker uit Goes (die na de oorlog alleen nog wegkwam als fabrikant van gymnastiektoestellen). Toen ik gister een exemplaar hiervan even doorbladerde, bleef mijn oog stomtoevallig rusten op een imposante drieklaviers speeltafel van een orgel dat de firma had geleverd aan de kathedraal van Port-au-Prince, Haïti.
Nu staan de orgels van Dekker niet bekend om hun lange levensduur, maar in dit geval kunnen we er sinds een dikke maand zeker van zijn dat dit orgel niet meer bestaat. Moeten wij nu als Nederlandse organisten en orgelliefhebbers overtollige orgels (er zijn er zat) naar Haïti gaan verschepen? Ik denk dat dat wel het laatste is waar men daar op zit te wachten. Godzijdank is de wereld in actie gekomen om alvast de ergste nood te lenigen. We konden in Nederland getuigen zijn van een eendrachtige samenwerking tussen de meest uiteenlopende tv-omroepen. Uiterst rechtse en uiterst linkse politici zaten zij aan zij in het telefoonpanel, smartlapzangers zongen, bij wijze van spreken, een duet met vertolkers van heavy metal. En het leverde bakken met geld voor het goede doel op.
Kijk, daar kunnen wij orgelmensen ook wat mee. Elk goed doel is geoorloofd: Haïti, Palestina, Midden-Italië, Hedwigepolder, Tibet, Hardinxveld-Giessendam etc. etc. Eendracht maakt macht! Wij zien het al voor ons: Gustav Leonhardt zet de hele jaargang muziekbijlagen van De Orgelvriend op cd, de onvoltooide Bach-opnames van Ewald Kooiman worden voltooid door Louis van Dijk, Martin Mans gaat Musica pro Organo van Kees van Baaren spelen op zijn eerstvolgende concert en Piet Kee maakt een swingende bewerking voor twee piano’s van een Psalm van Hendrik Speuy. Een ieder mag voor 150 euro een uur raggen op het Schnitger-orgel in Zwolle en er is een Widoriade in Oosthuizen (de eerste opgevende organist betaalt). Overleg is gaande over de honderd meter Buxtehude met alleen hakspel op het Couperin-orgel van de VU.
Ook orgelbouwers doen een duit in het zakje. Adema gaat voor de bouw van een positief in zestiende-eeuwse factuur en Van Vulpen ontwerpt zijn eerste elektronisch aangestuurde zwelkast. Wie het eerste klaar is….
De vraag is alleen of het geld oplevert. Orgelmensen zijn niet zo scheutig met het trekken van de portemonnee. Muziek wordt liever gekopieerd of gedownload dan gekocht. Ik stel voor dat de organisatoren van orgelconcerten die nimmer aan de BUMA afdroegen alsnog en met terugwerkende kracht de verschuldigde royalty’s storten op giro 555. [KERNSTEEK]
Wilt u reageren?
info@orgelnieuws.nl
© 2010 www.orgelnieuws.nl
