advertentie
Een kernsteek levert al eeuwenlang een discussie op. Volgens de een helemaal okay, voor de ander volstrekt fout. Dat verklaart dus waarom de schrijver m/v van de nieuwe column op Orgelnieuws tegendraads kan zijn. Soms zelfs in het geheel niet objectief. Maar wel altijd betrokken op de orgelwereld. De teksten ingeleverd via een vage server in Verweggistan, tast zelfs de redactie in het duister wie ‘Kernsteek’ is.
Het gebeurde natuurlijk weer in de provincie Noord-Holland, van oudsher een missiegebied voor heel religieus Nederland. Ofschoon de grootste stad van deze provincie keer op keer probeert positief in het nieuws te zijn met de huldiging van Oranje, het Prinsegrachtconcert, Sail, Gaypride (heeft u die gezellige KVOK-schuit ook voorbij zien dobberen?) of een gloednieuw Italiaans orgeltje (als antipasta voor de reconstructie van het Vater/Müller-orgel, zonder al dat Witte-spul?) gebeurden er op de straten van Neerlands hoofdstad minder leuke dingen. Vraag het maar aan een willekeurige homosexuele jood.
Maar buiten Amsterdam was het al niet veel gemoedelijker. We werden in augustus opgeschrikt door het bericht dat in Beemsterhorn, tijdens een zogenaamde orgeltocht, de deelnemers op straat werden uitgemaakt voor ‘orgelpijpers’, en dat was dan nog wel de vriendelijkste bejegening…. Ook in diverse andere Noord-Hollandse dorpen kwamen berichten over de agressieve houding die hangdorpelingen aannamen tegenover deze vriendelijke en soms wat schuchtere muziekliefhebbers, die niets meer of minder wilden dan even een halfuurtje genieten van de aanblik of de klank van een Knipscheertje, een Flaesje, een Ypmaatje of zelfs een pneumatisch Pelsje (ja, het mag weer).
De Rijksrecherche stelde meteen een onderzoek in, maar op toevallig ingeleverde videobeelden waren alleen labia, consoles, harpspelende Davids en tongewelven te zien. De daders konden er jammer genoeg niet mee worden opgepakt. Inmiddels blijkt men in Amsterdam toch al de nodige successen te hebben geboekt met de inzet van lokhomo’s en lokjoden. En dus is Justitie van plan met ingang van het komende jaar tijdens de Noord-Hollandse orgeltochten lokorgo’s in te zetten. Inmiddels wordt er nu door een team van psychologen onderzoek gedaan naar de karakteristieken van bovengenoemd archetype. Uiteraard is Kernsteek zich bewust van zijn burgerplicht en heeft zich onmiddellijk bij het onderzoeksteam aangemeld als forensisch expert en een aantal profielen gemaakt. Er is niet zomaar één lokorgo, er zijn er meer:
Lok-orgosocio – Eigenlijk heeft dit type (75+) de interesse voor orgels en kerken wel weer zo’n beetje gehad, maar omdat ze excursisten van het eerste uur waren (ze hebben Klaas Bolt nog persoonlijk gekend) hopen ze op elke tocht weer glimpjes op te vangen van andere overlevenden.
Lok-docu – Dit type is er op uit zo veel mogelijk te verzamelen. Het dondert niet wat: orgelfoto’s, kerkenkaarten, kerkbladen, kerkstempels, folders, koffielepeltjes met kerkembleem, bisdombladen, you name it. Na twee jaar is alles over de datum en belandt het in het Portugese archief.
Lok-dispo – Het oeroude jachtinstinct drijft de lok-dispo voort. Thuis is al bekeken welke disposities er nog ontbreken en ook de naamgeving van de registers is (ter controle!) in het hoofd geprent. Gaat niet weg uit Zijpe-Zuid voordat hij weet welke orgelmaker in 1931 een nieuwe pedaalverlichting leverde. De dispo is niet echt geïnteresseerd in muziek en hoort niet het verschil tussen Mendelssohn en Franck. Heeft thuis twee cd’s met samenzang en wat Kruidvatboxjes. Praat de hele dag alleen over orgels.
Lok-foco – De foco is scherp gefocust op beeld en de geschiedenis zal hem een rotzorg zijn. Zelfs het meest onbenullige serie-orgeltje wordt in tienvoud op de digitale plaat vastgelegd en, met een beetje geluk, aan de openbaarheid prijsgegeven middels een ontzettend trage server. De lok-dispo kans soms niet zonder de lok-foco maar ergert zich aan het gemak van de foco.
Lok-ego – Deze vreemde vogel gaat noch voor de orgels, noch voor de muziek. Hij is er slechts op uit anderen te ontmoeten en dan vooral te vertellen hoeveel veroveringen (lees: speelbeurten) hij heeft gescoord tijdens de laatste zomervakantie of hoeveel hij wel niet weet over de maker van het te bezoeken orgel, de architectuur van de kerk of de geschiedenis van het dorp. Vermoeiend!
Lok-duo – Dit duo bestaat altijd uit een hij en een zij. Hij gaat al jaren op orgeltocht vanwege de hierboven of onder geschetste karaktertrekken en zij gaat mee uit solidariteit. Ze heeft altijd wat te lezen bij zich (van Privé tot Simone de Beauvoir) en knijpt er soms tussenuit wegens een ‘leuk winkeltje aan de overkant’.
Lok-rambo – Voldoet niet aan de andere kenmerken (is hooguit de mannelijke helft van het lok-duo) en is maar in één ding geïnteresseerd: zelf spelen. Nu is dat niet de bedoeling van de gemiddelde orgeltocht (dan zou één orgel per dag wel volstaan), maar de rambo probeert het na afloop tóch, gaat te lang door en brengt dan de organisatie en de dienstdoende organist in grote verlegenheid. Maar dat zal hem een zorg zijn.
Lok-euforo – Vindt alles helemaal geweldig. Alle kerkjes en orgels zijn juweeltjes, horen onmiddellijk thuis op de Unesco Werelderfgoedlijst. De excursieleider is veruit de beste organist van het land, speelt uiteraard alles historisch en muzikaal verantwoord en zelfs de Zuid-Duitse riceraretjes uit de schatkamer der onbenulligheden worden getaxeerd als zojuist ontdekte meesterwerken. De euforo heeft thuis alle excursieboekjes vanaf 1562 bewaard.
In 2012 breekt, vanwege 200 jaar geleden geboren, het grote Nationale Pieter Flaes Herdenkingsjaar aan. Zeker weten dan we dan in Noord-Holland ook lokorgels genoeg hebben. [KERNSTEEK]
Wilt u reageren? Mail ons dan via
info@orgelnieuws.nl
© 2010 www.orgelnieuws.nl
