advertentie
Een kernsteek levert al eeuwenlang een discussie op. Volgens de een helemaal okay, voor de ander volstrekt fout. Dat verklaart dus waarom de schrijver m/v van de nieuwe column op Orgelnieuws tegendraads kan zijn. Soms zelfs in het geheel niet objectief. Maar wel altijd betrokken op de orgelwereld. De teksten worden ingeleverd via een vage server in Verweggistan, zodat zelfs de redactie in het duister tast wie ‘Kernsteek’ is.
De Olympische Winterspelen: je komt er niet onderuit. Natuurlijk, er zit een knop op die tv, je kunt de sportkatern van je krant negeren, maar sommige flarden zijn onontkoombaar. Laatst viel ik midden in een ijshockeywedstrijd waar het er ruig aan toe ging. Nu heb ik wel eens meer ademloos naar ijshockeywedstrijden gekeken en dan met name tussen teams uit Canada of de VS. Het ging mij niet om het spel zelf, dat gaat werkelijk helemaal nergens over: een oversized blikje autodrop dat heen en weer wordt geschoven en soms hinderlijk in zijn gang wordt belemmerd door een soort van visnet. Nee, het is een ander fenomeen. Veel ijshockeyclubs (en hun thuisstadions) hebben een heuse huisorganist. We moeten natuurlijk niet denken dat er in die stadions prachige Skinners, Casavants of Wurlitzers staan. Welnee, er staan uiteraard maximaal versterkte electronische wonderdozen. Maar daar gaat het nu even niet om. Het zijn de organisten die er een dolle boel van maken. Gelijk de uitgestorven bioscooporganist weten zij het spelverloop van hun favoriete ploeg op adequate en retorische manier te begeleiden. Verminderde akkoordensequensen in chromatisch verloop hoor je bij de vleet als de aanval op het vijandige doel wordt ingezet. Bij het incasseren van een tegentreffer klinkt automatisch een treurmars en vliegen de seufzers je om de spreekwoordelijke oorbeschermers. Die organisten moeten welhaast helemaal thuis zijn in “Der vollkommende Capellmeister” van Johann Mattheson. Natuurlijk zijn ze ooit serieus met de kerkmuziek- en orgelstudie begonnen en hebben ze het improviseren met de paplepel ingegoten gekregen. Ook wisten ze op een gegeven moment alles over barokke vingerzetting en notes communes en zwelpedaalgebruik in de Franse Romantiek. Maar daar eet je geen brood van.
In Nederland zeuren de organisten over steeds minder aansprekend werk, wegbezuinigingen, verdwijnen van interessante organistenposten etc. Aan de andere kant willen we het orgel wel zo breed mogelijk (juist niet-kerkelijk) promoten, denk aan Het Orgelpark en het Festival voor de Wind. Welnu, ik zie een gat in de orgelmarkt. Wij hebben dan weliswaar geen ijshockeycultuur maar wel een voetbalcultuur. Er is in de Amsterdamse Arena heus nog wel een plekje te vinden voor een afgedankt orgel uit het Bisdom Haarlem. Pelsorgels zijn dan wat te bescheiden, doe maar een Vermeulen uit de jaren ’50. Bij VVV Venlo kan desnoods een opgevoerd Mignon-Unitorgel van Verschueren worden geplaatst (stadion De Koel is niet zo groot). Voor Heerenveen en Cambuur zijn er uiteraard genoeg Van Dams en Bakker & Timmenga’s beschikbaar; die lijken allemaal zoveel op elkaar, daar mis je er niet zo gauw één van.
Maar nu rijst er nog een probleem: wie gaan ze bespelen? Het lijkt me vanzelfsprekend dat plaatselijke organisten ook hun plaatselijke club tot de Olympus willen begeleiden. Theo Hes, briljant arrangeur en organist van de Dekenale kerk in Venlo kan zó zonder voorspelen bij VVV terecht. En Bert Mooiman zal, of hij nu wil of niet, zijn gezicht moeten laten zien bij NAC. Wim van Beek zal de eer bij FC Groningen ongetwijfeld aan zich voorbij laten gaan. Als Martini-organist voelt hij toch al jaren de hete adem van een jongere generatie in zijn nek. Neemt niet weg dat Van Beek, zo weten insiders, prima met het lichte genre overweg kan. Moeilijker wordt het bij steden die meerdere profclubs in de aanbieding hebben of juist meerdere kandidaten voor één club. Het wordt nog vechten bij FC Den Haag (dat is het sowieso altijd al): Ben van Oosten, Aart Bergwerff, Jan Hage of Jos Laus? Of voelt toch Aarnoud de Groen de Haagse Harrygeest het beste aan? En hoe moet het in Rotterdam met 3 profclubs? Sparta speelt dicht bij de Rotterdamse kathedraal (dus Aart de Kort), Feijenoord op Zuid (dus Martin Mans) en Excelsior in Kralingen (dus Eric Koevoets). Jammer voor Hayo Boerema…. Absoluut geen medelijden hebben we met Jos van der Kooy. Als vaste bespeler van het Bavo-orgel, het Haarlemse Concertgebouworgel, het Westerkerkorgel en het Raad van State-orgel in Den Haag hoeft hij zich toch al niet te vervelen. FC Haarlem is trouwens failliet. [KERNSTEEK]
Wilt u reageren?
info@orgelnieuws.nl
© 2010 www.orgelnieuws.nl
