advertentie
Op 1 november 2006 is het 75 jaar geleden dat Cor Pot het door hem ontwikkelde Klavarschrift op de markt bracht. In die tijd heeft Klavarskribo zich ontwikkeld tot een alternatief voor het traditionele notenschrift. Een muziekschrift dat veel enthousiaste gebruikers kent, maar waar ook nogal eens met wat scepsis over wordt gesproken. Geheel ten onrechte, meent Hennie Kuiper, directeur van muziekuitgeverij Klavarskribo.
“Het eerste wat ik zou willen opmerken, en misschien is dat een beetje flauw, maar het is wel waar”, zegt Klavarskribo directeur Hennie Kuiper, “is dat het gewoon geen slecht systeem kán zijn, want dan zou Klavarskribo nooit de 75 jaar gehaald hebben en het is ook beslist niet waar dat je aan een speler kunt horen dat hij Klavarskribo speelt.”
Cor Pot startte in 1931 met zijn ‘Instituut Klavarskribo’. Het instituut heeft bestaan tot Pot’s overlijden in 1977. Bij testament was bepaald dat het instituut als een stichting verder moest gaan. De ‘Stichting Klavarskribo’ werd dan ook in november van datzelfde jaar opgericht.
De Stichting Klavarskribo is tegenwoordig gevestigd in een modern bedrijfspand in Slikkerveer, op een steenworp afstand van de plek waar Pot met twee medewerkers startte met het overzetten van muziek. Aanvankelijk had het nieuwe muziekschrift weinig succes; de gevestigde muziekleraren zagen niets in het nieuwe systeem. “Er is in die 75 jaar wat dat betreft niet veel veranderd”, aldus Kuiper, “Het traditionele schrift met zijn kruisen en mollen is lastig te leren. Je moet de muziek veel meer ‘interpreteren’ dan dat je het kunt ‘lezen’. En dat betekent studeren en nog eens studeren, liefst onder de bezielende leiding van een muziekleraar, want zonder muziekleraar is het bijna niet te doen. Met ons muziekschrift maakten leerlingen veel sneller vorderingen en dat betekende simpelweg minder lesuren – en dus ook minder inkomsten – voor de muziekleraren. Geen wonder dat zij niet stonden te trappelen om leerlingen het Klavarskribo muziekschrift bij te brengen. Begrijp me goed, ik wil niets af doen aan de positieve invloed die een muziekleraar heeft op het spelen; ik kan iedere Klavarskribospeler aanbevelen om les te nemen. Je techniek gaat met sprongen vooruit.”
Na een moeilijke aanlooptijd kwam iemand op het lumineuze idee om het lesmateriaal als schriftelijke cursus op de markt te brengen. Kuiper: “Schriftelijke cursussen waren toen nog iets compleet nieuws. Het fenomeen was over komen waaien uit Amerika. Vanaf de introductie van de schriftelijke orgelcursus is het hard gegaan.”
“In de topjaren had het instituut zo’n 50 medewerkers. Het zal duidelijk zijn, dat daarvoor meer bedrijfsruimte noodzakelijk was dan nu het geval is, nu we met z’n tweeën zijn”, zegt Kuiper, “Overigens wil ik direct de schijn wegnemen dat het slecht zou gaan met Klavarskribo. Er is in 75 jaar nogal wat veranderd. Vroeger hadden we een compleet handmatig proces en dan bedoel ik echt handmatig: overzetten van de muziek, corrigeren van de drukproeven en drukken van de muziek, orders noteren, verzendklaar maken en administreren. Tegenwoordig is het bedrijfsproces compleet geautomatiseerd. De boekhoudadministratie is uitbesteed en als er iets met het computersysteem aan de hand is, roepen we hulp van ‘buiten’ in. Dankzij die ver doorgevoerde computertechniek is het nu mogelijk dat muziek, die door diverse vrijwilligers wordt overgezet, door ons wordt gecontroleerd en vervolgens wordt uitgegeven; een uitermate efficiënte manier van werken. Met het wegvallen van Cor Pot zijn we wel onze sponsor kwijt geraakt. Daardoor zijn we beperkt in onze financiële middelen. Dat komt onder andere tot uiting in het feit dat we niet meer zo kunnen adverteren als vroeger.”
Minder spelers?
Al jaren heeft Klavarskribo een min of meer stabiele om- en afzet: geen grote groei, maar zeker ook geen daling. En dat is een keurige prestatie in deze tijd van televisie en computergames meent Kuiper: “Over de hele linie wordt minder zelf gemusiceerd. Die daling is aan het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw ingezet.”
Grootste muziekuitgeverij van Nederland
Vanaf dag één, 75 jaar geleden, werd alle overgezette muziek gearchiveerd. En dat is tegenwoordig ook nog zo. Het heeft als voordeel, dat bijna alles wat ooit in ‘Klavar’ is overgezet en uitgegeven, ook nu nog te leveren is. In de kluis van Klavarskribo liggen de mappen met calques hoog in stapel op stellingen. Heeft een klant een speciaal verzoek dan wordt het betreffende muziekstuk uit het archief opgediept en wordt er, speciaal voor die klant één exemplaar van afgedrukt; Klavarskribo heeft service en klanttevredenheid hoog in het vaandel staan.
“Het is een goed bewaard geheim, maar we kunnen ruim 20.000 titels leveren, waarvan vele meerdere muziekstukken omvatten. Als ik een schatting moet maken, kom ik uit op 100.000 muziekstukken. Daarmee zijn we veruit de grootste muziekuitgeverij van Nederland. En daar mogen we best wel eens trots op zijn. We zijn overigens al een tijdje bezig om alle muziek die we in het archief hebben te digitaliseren. Je moet er niet aan denken dat er iets mee zou gebeuren; het is wel onze schatkamer”, aldus Kuiper.
Klavar Webwinkel
Sinds enige tijd kunnen klanten letterlijk 24 uur per dag en 7 dagen per week de catalogus raadplegen en muziek bestellen: via de nieuwe Klavarskribo website www.klavarskribo.nl. Kuiper: ‘Een echte webwinkel, compleet met winkelwagentje en alle catalogi en prijslijsten. Van steeds meer muziekuitgaven zetten we voorbeelden in PDF-format op de website, zodat geïnteresseerden eerst kunnen uitproberen of de muziek hen bevalt.’
En dat de klanten van Klavarskribo de nieuwe website weten te vinden, blijkt wel uit het feit dat inmiddels het merendeel van de bestellingen binnenkomt via de webwinkel. Internet is ook het medium dat wordt gebruikt om regelmatig een nieuwsbrief te verspreiden met daarin het laatste nieuws over nieuwe uitgaven. Aanmelden voor deze nieuwsbrief kan ook via de Klavarskribo-website.
75 jaar en hoe nu verder?
75 Jaar worden is een mooie prestatie, 100 jaar of 150 jaar is nóg mooier. Want Klavarskribo gaat door, daar laat Kuiper geen misverstand over bestaan. Toch maakt hij wel een paar kritische kanttekeningen: “Nog meer dan in het verleden, zullen we in de toekomst moeten steunen op vrijwilligers. Mensen die tijd en energie willen stoppen in het overzetten van muziek, in het behoud en ook verder ontwikkelen van het Klavar muziekschrift. We moeten dan ook, nóg meer dan tot nu toe het geval is, de banden aanhalen met alle clubs en clubjes die zich met het muziekschrift bezighouden, want we hebben gezamenlijk één overeenkomst en tevens doel: Het succes van het Klavar muziekschrift en daarmee het plezier van velen die zonder moeite muziek kunnen spelen.”
Bewerkte versie van artikel uit “Klavarskribo Muzieknieuws en Mededelingen uitgave november 2005”
© 2006 www.orgelnieuws.nl
