advertentie
De dagen worden korter en de koude nachten zorgen voor ochtendmist. De nevel maakt het vooruitzicht spookachtig. Anderen ontwaren door het waas contouren van een glansrijke toekomst. Orgelnieuws kent het verschijnsel en vraagt zich af: Hoe zou de orgelwereld er in 2016 uitzien? Vandaag de eerste bijdrage van Orgelnieuws-recensent Jaap Rots.In de discussie over het matige bezoek aan orgelconcerten klopt iets niet. Als een concert op een orgel niet aantrekkelijk gemaakt wordt, komt er niemand, redeneert men. De concertgever moet vooraf een praatje houden, na afloop beschikbaar zijn voor complimenten en commentaar. Zijn spel moet zichtbaar gemaakt worden via een groot beeldscherm – wat ik overigens niet leuk vind, want het leidt me enorm af en daardoor hoor ik niets meer van het concert. Muziek moet je horen, niet zien.
Maar dat terzijde. Wil een orgelconcert slagen, dan is het plus-concept de oplossing, denken veel concertorganisators. Orgel-plus: Voeg iets toe, een zangsolist, een instrumentalist op fluit, viool of mondharmonica. Of laat iemand erbij dansen met leuke laarzen aan of een mooi pakje. Waar volgens mij nog niemand aan gedacht heeft, is de combinatie orgel en cabaret. Er zijn natuurlijk grappen genoeg te maken over organisten en orgels. Zoiets als: ‘Komt er een Baarpijp bij de dokter…’
Afgelopen zomer was er in de Grote Kerk in de stad waar ik woon een interessante orgelserie. Goede namen, interessante programma’s. Verder wilde ik een keer naar Doesburg om het grote Walcker-orgel eindelijk eens in het echt horen, evenals de Schnitger in de Martinikerk in Groningen. En als het even kon zou ik ook eens een keer aan een orgelwandeling willen meedoen.
Het is allemaal niet gelukt. Waarschijnlijk gaat er over tien jaar geen enkele liefhebber meer naar orgelconcerten. Geen enkele organisator houdt rekening met de simpelste reden: ik had geen tijd.
[JAAP ROTS]
© 2006 www.orgelnieuws.nl
