advertentie Gerben Mourik en Cobi Janssens
Musique Mystique
Onder deze franse noemer vulden organist Gerben Mourik en sopraan Cobi Janssens een compacte schijf met werken die, hoewel niet allemaal van franse bodem, het predikaat ‘Frans’ zeker verdienen. Eigenlijk zou nog een solist genoemd moeten worden, namelijk de overdadige akoestiek van de kerk waar een en ander werd opgenomen: de St.-Janskerk te Waalwijk.
Beide musici voelen zich hier thuis: Mourik verschaft het de mogelijkheid zijn virtuositeit te etaleren en Janssens voelt zich in haar volume en toonvorming niet geremd. Als orgelsoli horen we naast improvisaties werken van Nieland (Marche Triomphale), Alain (Litanies), Franck (Cantabilé), Preston (Alleluyas) en Langlais (Incantation), op Francks Cantabilé na, werken die veelal in de forte-sfeer blijven en toccata-achtige passages bieden, blijkbaar een genre waar Mourik zich thuisvoelt. Naast deze literatuur vergast Mourik ons op drie improvisaties, respectievelijk over een kort scherzothema van zijn leermeester Henco de Berg, een Choral-poème over de sequens Victimae Paschalis (althans de eerste regel) en een serie variaties over Ave Maris Stella. Ook hier zijn het de snelle, vluchtige passages die het best uit de verf komen, met dank aan Mouriks idolen Dupré en Cochereau. Jammer dat Mourik in zijn Ave Maris Stella niet weet te ontsnappen aan de dwingelandij van de d-dorische toonsoort. Cobi Janssens heeft een stem als een klok, ze intoneert spatzuiver en beheerst de muziek. Het Pelsorgel van Waalwijk (uit 1932, in 1999 door Pels & Van Leeuwen gerestaureerd en uitgebreid) is een uitstekend medium voor de begeleiding in de liederen van Franck, Vierne (diens weinig gehoorde cyclus “Les Angélus”), Langlais, Duruflé en Dupré. Hooguit gaat het forse vibrato van Janssens op den duur een beetje storen in deze transparante en gevoelige muziek. De opname van Han Leentvaar is goed, al lijkt het orgel mij iets te veel vanuit de verte klinken. Vooral valt dit op bij de stukken met zang, daar had het orgel iets prominenter mogen klinken. Het 3-klaviersorgel van Waalwijk beschikt over slechts één meervoudige vulstem (Mixtuur 3-4 st.) en soms vraagt de orgelklank wat meer boventoon, met name in Alleluyas van Preston en de Incantation van Langlais. [AART DE KORT]
