Musique sacrée Française du XIXe siècle [RECENSIE]

Text Example

advertentie



… Je kijkt er wel even raar van op want onwillekeurig kijk ik even naar buiten waar deze stoorzender vandaan komt maar niets blijkt minder waar, het komt toch echt uit de luidsprekers! U bent gewaarschuwd …

DU ROI DES CIEUX TOUT CÉLÈBRE LA GLOIRE

Musique sacrée Française du XIXe siècle

Messe de Noêl à Saint-Sulpice – Lefébure-Wely; Motet à la Sainte Vierge – Lefébure-Wely

Noël au salon – Guilmant; Morceau de lecture – Franck

Label: Editions Hortus 049

Speelduur: 67’ 14

Booklet: 8 pagina’s (F)

Prijs: € 22,25

Muzikale interpretatie * * * * *

Programmakeuze * * * * *

Keuze van het instrument * * * * *

Kwaliteit van de opname * * * *

Informatie in het boeklet * *

Grafische vormgeving (cd en boekje) * *

Klik hier om dit artikel te bestellen

Ik zal het niet snel vergeten. Parijs, 15 augustus 2007, Fête de l’Assomption de la Vierge Marie. Na eerst een indrukwekkende ochtendmis meegemaakt te hebben in de Cathédrale Notre-Dame, dit keer boven bij de speeltafel alwaar titulair Philippe Lefevbre de klavieren beroerde, stapten we ietwat gehaast uit de Parijse metro richting Église Saint-Sulpice. Behoedzaam betraden we de kerk en de klanken van Boëlmanns Prière à Notre-Dame klonken ons al tegemoet. Al luisterend zochten we een plaatsje in de goedgevulde kerk. Na Boëlmann werden we nog getrakteerd op een korte maar inspirerende improvisatie. Tijd om naar boven te gaan waar titulair Daniel Roth ons een hartelijk welkom heette. Aahh…Bonjour! Hollandais? We waren overigens niet de enige Nederlanders…

Deze kenmerkende sfeer kwam meteen weer boven drijven bij het beluisteren van deze compilatie-cd Musique sacrée Française du XIXe siècle. Organist Vincent Genvrin, tevens artistiek directeur van het label Hortus, opent met een overdonderend tutti de Hymne ‘Adoro te’ uit de Messe de Noêl in de Saint-Sulpice. Wat me steeds weer opvalt bij het Sulpice-orgel, ook na herhaalde bezoeken, is dat het live toch heel anders overkomt dan van een cd. Logisch zult u zeggen. Toch is dat niet helemaal waar. Ik ken ook orgels die op cd nagenoeg hetzelfde overkomen als in de kerk, zeker met onze huidige opnametechnieken. Maar dit orgel laat zich (helaas) niet zo makkelijk vangen met microfoons. Op eenzame hoogte staan wat dat betreft de opnamen van Christoph Martin Frommen de opnameman van Aeolus. De laatste Vierne-cd van Roth is zo’n voorbeeld, je waant je echt in de kerk. Natuurlijk is de ene cd de andere niet maar het resultaat staat of valt wel met de opname. Van Hortus zijn we echter ook wel wat gewend. De opname is goed van kwaliteit maar de orgelklank is te direct en komt daardoor massief over en doet je meteen naar de volumeknop grijpen. De sfeer daarentegen is er onmiskenbaar. Je moet er geweest zijn om dat te ‘ervaren’.

Deze Hymne dus, geschreven voor orgel en koor in alternatie, wordt op een overtuigende wijze gebracht door zowel organist als koor. Eerlijk gezegd was het een tijd geleden dat ik met zo’n plezier geluisterd heb naar negentiende-eeuwse muziek. Spanning in de vorm van harmonieën is in deze muziek minder aanwezig dan in bijvoorbeeld de twintigste-eeuwse muziek. Aan de uitvoerend musicus dus de niet geringe taak om met zijn spel de compositie in optima forma tot klinken te brengen. Niet altijd een dankbare klus. Vincent Genvrin evenwel slaagt daar uitstekend in. Deze Hymne is overigens tegelijk als het hoogtepunt van deze cd te beschouwen. Maar er is natuurlijk meer. De Hymne wordt gevolgd door het tweestemmig motet ‘O salutaris’ begeleid op het Cavaillé-Coll-koororgel van de Saint-Sulpice. De twee sopranen etaleren hierin teveel vibrato. Voor de Fransen is dat echter kenmerkend. Verder word de Messe opgevuld met losse orgelwerken, althans, op deze cd. Na een fijnzinnig twinkelende Pastorale gebracht door organist Xavier Bisaro op het koororgel word op het hoofdorgel met Wely’s bekende Marche en ut majeur en zijn variaties op een Noël de Messe besloten. Bij de Marche horen we hoe dit werk vanuit zijn ontstaan moet klinken en hoe het moet zijn geweest in de tijd dat Wely zelf organist was aan de Saint-Sulpice. In Nederland hebben we nogal snel de neiging om Wely’s werken bombastisch te spelen waardoor het zijn ware frivole karakter geweld wordt aangedaan. Nee, dan deze uitvoering. In de variaties op het Noël komt er ook slagwerk aan te pas. Je kijkt er wel even raar van op want onwillekeurig kijk ik even naar buiten waar deze stoorzender vandaan komt maar niets blijkt minder waar, het komt toch echt uit de luidsprekers! U bent gewaarschuwd…

Van de Saint-Sulpice verhuizen we naar de Sainte-Madeleine. Hier wordt het Motet à la Sainte Vierge uitgevoerd. Welluidende en stemmige muziek die sterk verwant is aan de Messe, ook hier afgewisseld met kleinere orgelwerken van dezelfde componist. Als laatste horen we de Noël au Salon van Alexander Guilmant in harmoniumbezetting en de compositie Morceau de lecture (voor harmonium en violon) van César Franck uitgevoerd door Kurt Lueders op een Mustel en een Christophe & Etienne-harmonium in samenwerking met piano en violon. Eerder is deze harmonium-cd met Guilmant werken in z’n geheel al besproken door Dick Sanderman (zie onderstaande link) en laten wie hier verder liggen. Francks compositie klinkt zoals Franck moet klinken in deze muziek: Intiem met mooie klankschakeringen. Prachtige salonmuziek! In het acht pagina’s tellende boekje staat een interview (helaas alleen in het Frans) met de drijvende kracht achter dit label: Didier Maes. We zullen het ermee moeten doen. Genoeg woorden, teveel woorden al. Laat de muziek het laatste woord hebben. Over naar daden: Neem en laat u overtuigen! [JAN-WILLEM VAN BRAAK]

Voor de recensie van de Guilmant-cd met harmoniumwerken:

https://www.orgelnieuws.nl/wcms/modules/news/article.php?storyid=1262

Voor meer info over het Cavaillé-Coll orgel in de Saint-Sulpice:

http://www.stsulpice.com/

Klik hier om dit artikel te bestellen

© 2007 www.orgelnieuws.nl