De Italië woonachtige Nederlandse organist en klavecinist Liuwe Tamminga is woensdag 28 april plotseling overleden. Dat melden diverse bronnen vandaag. Tamminga was organist van de S. Petrioniobasiliek in Bologna. Hij genoot een internationale reputatie als een van de grootste kenners van Italiaanse orgelmuziek uit de 16e en 17e eeuw.
advertentie
Liuwe Tamminga werd op 25 september 1953 geboren in de Friese dorp Hemelum. Hij studeerde orgel, klavecimbel en compositie aan het Stedelijk Conservatorium Groningen bij onder anderen Wim van Beek en Willem Frederik Bon.
In 1977 vervolgde hij zijn studie in Parijs bij André Isoir en Jean Langlais waar hij prijzen won voor interpretatie en improvisatie. In 1980 won hij het Nationaal Improvisatieconcours in Bolsward. Twee jaar later won hij de Prix d’excellence aan het Conservatorium van Groningen. Hij volgde masterclasses bij onder anderen Olivier Messiaen, André Marchal, Marie-Claire Alain, Hans Haselböck, Michel Chapuis, Guy Bovet, Gustav Leonhardt en Xavier Darasse.
Kerkorganist: van Mantgum naar Bologna
Als kerkorganist was Tamminga van 1973 tot 1978 verbonden aan de kerk van Mantgum. Tijdens zijn studie in Parijs was hij van 1979 tot 1981 vervangend organist van de St. Germain-des-Prés.
In 1982 werd hij organist-titularis van de orgels van de S. Petrioniobasiliek in Bologna, een post die hij deelde met Luigi Fernando Tagliavini (1929-2017), bij wie hij privélessen volgde. Hij bespeelde daar de orgels van Lorenzo da Prato (1471-1475) en Baldassare Malamini (1596).
In 2002 was Tamminga op verzoek van de koninklijke familie een van de organisten tijdens de uitvaartdienst van Prins Claus.
Uitgaven
Tamminga nam een groot aantal cd’s op, onder andere met werk van Cavazzoni, Gabrieli, Palestrina, Frescobaldi, Mozart en Puccini, veelal gespeeld op Italiaanse orgels. Veel opnamen ontvingen grote internationale prijzen van muziekcritici.
Hij bezorgde diverse uitgaven van, vaak in de vergetelheid geraakte, 16e-eeuwse componisten, waaronder werk van Giovanni de Macque, Marco Antonio Cavazzoni en Jacques de Buus. Daarnaast publiceerde hij in 1983 het boek Orgelliteratuur bij het Liedboek voor de Kerken. Van zijn eigen hand verscheen in 1973 bij Donemus een Preludium en Fuga voor orgel.
International concertpraktijk en masterclasses
Liuwe Tamminga had een levendige concertpraktijk die hem door heel Europa, de Verenigde Staten en Japan bracht. Daarnaast trad hij regelmatig op met de ensembles Concerto Palatino en Odhecaton. Als specialist oude muziek gaf hij vele masterclasses, onder andere aan de Accademia di Musica Italiana per Organo te Pistoia, de Corso Internazionale di Musica Antica te Urbino, de Conservatoria van Parma, Bergamo, Krakow, Wroclaw, Utrecht, Rotterdam, Boston en het Lemmensinstituut te Leuven. In 2002 was hij docent aan de Zomeracademie in Haarlem.
Tamminga was tevens conservator van de Tagliavini-collectie in het San Colombano Museum in Bologna. Deze zeventig historische toetsinstrumenten waren verzameld door Luigi Ferdinando Tagliavini en sinds 2010 tentoongesteld.
We zullen je ontzettend missen Liuwe!
Wat hebben we veel gespeeld in Bologna!
Ongelofelijk nieuws, ik kan het haast niet geloven!
Een waarlijke aristocraat onder de musici…. Bijzonder mens is heen gegaan.
Gigantisch verlies voor de orgelwereld, R.I.P. Liuwe Tamminga.