Orgelmaker en intonateur Adriaan van Rossem is donderdag 20 augustus op 61-jarige leeftijd overleden. Van Rossem was vele jaren verantwoordelijk voor intonatie bij orgelmakers Gebr. Van Vulpen te Utrecht.
advertentie
Adriaan van Rossem werd op 9 december 1958 geboren. Al vroeg was hij bekend met orgels en orgelmuziek. Zijn vader werkte enige tijd bij orgelmaker J.C. Sanders & Zoon te Utrecht en was organist in Leerdam.
Later zou het gezin Van Rossem verhuizen naar Ede waar zijn vader muziekleraar werd aan het Christelijk Streeklyceum en vanaf 1970 als cantor-organist actief was in de Lutherse Kerk te Arnhem. Adriaans broer Andries kreeg bekendheid als componist.
Ondanks toelating tot de voorbereidende klas van het conservatorium werd hij meer getrokken door de orgelbouw. In 1977 werd hij vakantiehulp bij orgelmakerij Gebr. Van Vulpen in Utrecht waar hij in 1978 uiteindelijk in dienst trad.
Hij ontwikkelde zich bij Van Vulpen steeds meer tot zelfstandig intonateur, naast het overige orgelmakerswerk. Eerst nog met collega Ide Boogaard onder supervisie van Henk Bouwman, vanaf 1988 (na het vertrek van Boogaard) geheel zelfstandig.
In de afgelopen decennia werkte hij onder meer aan de orgels van de Hervormde Kerk te Ouddorp, de Broederkerk te Kampen, de Gereformeerde Gemeente te Gouda, Broederenkerk te Deventer, het nieuwe orgel voor Tivoli/Vredenburg te Utrecht en het Kiespenning-orgel in de Grote Kerk te Wijk bij Duurstede.
Behalve als orgelmaker was Van Rossem ook actief als organist. Vanaf 1985 speelde hij in de Hervormde Gemeente van Ede, van 2001 tot 2017 als bespeler van het Van Vulpen-orgel in de Nieuwe Kerk.
In tijdschrift Het Orgel verscheen in maart een uitgebreid portret van Adriaan van Rossem. Daarin noemt hij onder meer het Van Vulpen-orgel in Gouda, het orgel in de Kamper Broederkerk en met name het Ibach-orgel in de Broederenkerk in Deventer als instrumenten die een bijzondere plaats innemen.
‘Ik heb meer affiniteit met een Bätz-orgel dan met een Schnitger-orgel, hoewel ik dat ook ontzettend mooi vind. Cavaillé-Coll bewonder ik ook in hoge mate. Ik speel liever Franck dan Sweelinck’, vertelt hij in het portet. ‘Ik leg de lat hoog en ben niet gauw tevreden’, maar relativeert dat ook: ‘Ik intoneer nu niet meer zo ‘perfect’ als toen; het is tegenwoordig levendiger’.
Eind vorige week werd Adriaan van Rossem getroffen door een ernstige hersenbloeding. Na enkele dagen overleed hij donderdag 20 augustus in het ziekenhuis.
Ten eerste beste familie en naasten van Adriaan mijn deelneming met dit volledige onverwachte verlies.
Als voormalig klasgenoot van hem op het CSLE herken ik de geintjes, de humor zoals in de Dienst van Woord en Gebed genoemd.
Zelfs mocht ik een paar keer met hem in het huis aan de Langeberglaan in Ede zijn. Een plek die muziek ademde! Een dierbare herinnering voor mij.
Mooi dat hij zijn bestemming vond in de muziek en zijn werk daarmee inhoud gaf.
C’est le ton qui fait la musique was zeker op hem van toepassing.
Het gemis is groot stel ik mij zo voor, maar het is ook in die, oftewel zijn to(o)n(en), dat hij in gedachten zal blijven voortleven.
Ik wens jullie allemaal veel sterkte en kracht!
Gecondoleerd met dit grote verlies.
Allereerst een ieder gecondoleerd met het overlijden van Adriaan. Een vakbekwaam orgelmaker is er niet meer. Maar veel mooi werk mag achterlaten worden voor volgende generaties.
Ik wens de naasten van Adriaan heel veel sterkte toe bij dit plotselinge verlies.