In de Mozes en Aäronkerk te Amsterdam staat een prachtig romantisch instrument dat inmiddels al 150 jaar oud is. Grootheden als Charles-Marie Widor en Camille Saint-Saëns hebben het bespeeld. Er zijn niet zo heel veel opnamen van; wel heeft Evan Bogerd er recent ook een plaat gemaakt.
advertentie
Daniel Nunes (*1988) is opgeleid aan het Instituto Gregoriano de Lisboa en vanaf 2011 op de Escola Superior de Música in Lissabon. Zijn orgeldocenten waren António Esteireiro en João Vaz. In Nederland kreeg hij aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag orgelles bij Jos van der Kooy en bij Jacques van Oortmerssen aan het Conservatorium van Amsterdam.
DMP-records levert uitsluitend via de eigen site. Het label heeft inmiddels een fraaie catalogus aan bijzondere opnamen; alleen al die prachtige Bach-integrale door Pieter van Dijk! De opnames, gemaakt door Daniël van Horssen, zijn zeer geslaagd en ook het artwork is top. Zo is deze plaat van Daniel Nunes bijvoorbeeld heel fraai; een mooi schilderij siert de voorzijde, op de achterzijde een prachtige foto. Het oogt als een klein grammofoonplaatje. Zo hoort het. Chapeau!
Wat spel betreft is Nunes hoorbaar goed opgeleid en zet hij gewoon een heel mooi recital neer. Het is ook mooi om zo’n prachtige plaat van dit toch wat onbekende orgel te hebben. Behalve het werk van De Klerk en Van Oortmerssen is de programmering echter niet heel origineel. Er is toch genoeg negentiende-eeuws Frans, Belgisch en Nederlands repertoire dat nog aan de vergetelheid ontrukt kan worden?
En toch … het is werkelijk lang geleden dat ik zó fraai Francks Prière heb horen spelen: met grote concentratie, maar ook met de improvisatorische vrijheid die zo past bij Franck. Maarten ’t Hart noemde ooit (in een recensie in Luister van Francks orgeloeuvre door Bram Beekman) de laatste bladzijde van Francks Prière ‘misschien wel de mooiste van de negentiende-eeuwse orgeliteratuur’.
En Charles Tournemire schreef: ‘Het Prière is het meest opmerkelijke van de Six Pièces. Het is een breed ‘fresco’ uit één stuk. Diepe gedachte, orante bij uitnemendheid: het lijkt wel alsof de frase zich niet tevreden kan stellen met het menselijk bevattingsvermogen. In werkelijkheid verbreedt zij zich binnenin de ziel en lost zij op in de hoogten.’ (1931 / vertaling Veerman Muziek 2013). Orante betekent biddend en Prière is een Tonmahlerei van een intens gebed vol strijd, dat uiteindelijk rust vindt in een laatste dalende guirlande.
Bijzonder is dat de werken van Jacques van Oortmerssen zo naadloos aansluiten bij de sfeer van Franck. Van Oortmerssens werk ligt wat in het verlengde van het oeuvre van Flor Peeters’ koralen. De cd opent met Andriessens Sonata da Chiesa; wat mij betreft toch wel een van zijn beste stukken. De enthousiaste uitvoering van Nunes deed mij wat denken aan de bijzondere (oude) opname van De Klerk die we op YouTube kunnen vinden.
Fonografisch verkeert het Adema-orgel in de Mozes & Aäronkerk wat in de schaduw; het is alleen maar prachtig dat daar nu een en ander aan gedaan wordt. Daniel Nunes heeft een gaaf recital vastgelegd en de gehele productie is een bijzonder appetijtelijk geheel. Warm aanbevolen!
150 years Adema/Philbert organ
Andriessen: Sonata da Chiesa; De Klerk: Dic nobis, Maria; Franck: Pière, op. 20; Choral II en si mineur; Van Oortmerssen: Psalm 72, Nun ruhen alle Wälder; Vierne: Clair de lune, op. 53/5; Final (Symphonie I en ré mineur, op. 14)
Daniel Nunes, Adema-orgel, Mozes en Aäronkerk, Amsterdam
DMP-records – DVH 140387, TT 69’32, opname 02/2021, prijs € 15,00 | dmp-records.nl
