advertentie
Concerto Italiano: Domenico Séverin op het historische orgel van Rozay-en-Brie
Een bekend feit is, dat Johann Sebastian Bach veel waardering had voor composities van zijn Italiaanse tijdgenoten. Een aantal onderhoudende concerti grossi en soloconcerten van o.a. Vivaldi, Torelli en Marcello bewerkte hij voor orgel met pedaal (BWV 592-596) dan wel voor klavier manualiter (BWV 972-986).
Op deze cd heeft Domenico Severin, organist van de kathedraal van Meaux (Seine-et-Marne), vier van de concerti van die manualiter-bewerkingen vastgelegd, plus nog het Concerto Italiano, waaraan de cd zijn titel ontleent. Als intermezzi tussen deze concerten horen we hem in zes sonates van Domenico Scarlatti, wiens klaviermuziek – ondanks zijn Italiaanse afkomst – eerder Spaanse trekken vertoont.
Severin toog voor zijn opname naar de kerk van Rozay-en-Brie, waar een barokorgel van rond 1690 staat, dat laatstelijk in 1996 werd gerestaureerd. Het is in aanleg een instrument dat alle kenmerken van het Franse barokorgel bevat en in een gemodificeerde middentoon is gestemd.
Over het resultaat ben ik niet zo enthousiast. Al luisterend viel het me op dat momenten van werkelijke rust of ontspanning vrijwel ontbreken. Ook in de langzame delen van de concerten storen sterk spuckende fluitregisters of spichtige articulaties. De snelle delen worden ontsierd door ongelukkig gekozen registraties (veel hoge vulstemmen en zeer onegale tongwerken) en een tekort aan muzikaal raffinement. Alle noten zijn er, maar na tien minuten luisteren haak je af. Er zijn bovendien mooiere Franse barokorgels dan in Rozay-en-Brie en de opname is ook tamelijk direct, beide ook oorzaken voor snelle vermoeidheidsverschijnselen bij het luisteren.
De (voor klavecimbel bedoelde) sonates van Scarlatti, die Severin koos, klinken rusteloos, bijna gejaagd. Scarlatti schreef welgeteld vier sonates uitdrukkelijk voor orgel, die Severin hier negeerde.
Het boekje bij de cd bevat (in de Franse taal) een interview met Severin, die daarin zijn keuze voor het instrument en het exclusief voor klavecimbel geschreven repertoire verantwoordt. Ook de dispositie van het orgel en een foto van het front ontbreken niet.
Voor de concertbewerkingen van Bach is de opname van Pieter Dirksen op klavecimbel (Brilliant) me echter stukken liever, voor de sonates van Scarlatti zijn er uitstekende alternatieven, zowel op klavecimbel (Pieter-Jan Belder, Brilliant) als op piano (Christian Zacharias op EMI). [BERT WISGERHOF]
Muzikale interpretatie: * * *
Kwaliteit van de opname: * * * *
Label: Appassionato
Nummer: Ap.002201001
Speelduur: 74’40
Booklet: 8 pagina’s; Frans
Programma: J.S. Bach: Concerti in D, BWV 972 (naar Vivaldi), in G, BWV 978 (naar Vivaldi), in d, BWV 974 (naar Marcello), in E, BWV 976 (naar Vivaldi), Concerto Italiano, BWV 971. D. Scarlatti: Sonate in b, K. 377; Sonate in d, K. 9; Sonate in C, K. 159; Sonate in E, K. 20; Sonate (Toccata) in d, K. 41.
© 2010 www.orgelnieuws.nl
