Orgelliefhebbers kennen Edward Elgar van zijn Organ Sonata in G. Kerkmuziekliefhebbers roemen diens Great is the Lord (Psalm 48), zijn Ave Maria en het Te Deum – mede vanwege de imposante orgelpartijen. Maar Iedereen kent de melodie aller melodieën: Land of Hope and Glory. Ook van Elgar.
advertentie
Elgars vaderlandsliefde was groot en zijn seculiere muziek was in zijn eigen land al tijdens zijn leven razend populair. Pracht en praal, daar hield de Engelse upperclass van. Veelzeggend is dat Elgar een reeks marsen schreef onder de titel Pomp & Circumstance (pracht en praal).
Hoewel hij sterk beïnvloed is door Duitse componisten Brahms, Schumann en Wagner, is zijn geluid Engels. In zijn Organ Sonata in G, is dan ook Duitse invloed te bespeuren.
Veel sacraler is zijn kerkmuziek, die in nog steeds veel wordt gezongen. Voor mij heeft die orgelsonate – die je in Engeland nog steeds veel hoort – een plechtige tint, leunend op de kerkmuziektraditie.
We zijn eraan gewend dat er van orkestmuziek orgeltranscripties worden gemaakt. Op de cd ‘Edward Elgar (1857-1934)’ van het label Dutton Epoch gebeurt het andersom. Daar klinkt de Organ Sonata in G als orkestwerk. Arrangeur Gordon Jacob heeft zich uitgeleefd om er echte Elgar-orkestmuziek van te maken met alle toeters en bellen, zoals slagwerk en veel koperblazers, Pomp & Circumstance. Ik kan er moeilijk aan wennen.
Edward Elgar
Civic Fanfare (1927 version, organ); The Spanish Lady, Op. 89: symphonic suite; Civic Fanfare (undated version); Organ Sonta in G, Op. 28 (orch. Gordon Jacob); Civic Fanfare (1933 version, organ); Severn Suite, Op. 87 (1930, orch. 1931)
Royal Scottish National Orchestra / Martin Yates; Christopher Nickoll, orgel Caird Hall, Dundee
Dutton Epoch – CDLX 7363, SACD, TT 77’49, opname 09/2018, £ 11,99 | duttonvacalion.co.uk
