IJzeren repertoire … Mendelssohns Sonates voor orgel. Zes, net als Bach. Ze passen vrijwel altijd op één cd. En altijd is het toch weer heerlijke muziek.
advertentie
Het Woehl-orgel (1984) in Viersen is niet historiserend gebouwd, maar wel historisch geïnspireerd en wel vooral klassiek-Frans (Dom Bédos). Hoofdwerk en Récit hebben registers die kleuren naar voorbeelden van het genie Cavaillé-Coll en de windvoorziening is soepel en expressief ingericht. Vanaf het Bombardeklavier worden de Cornet V, Trompette 8′ en Clairon 4′ die tot het Hoofdwerk behoren bespeeld. Het Récit bevindt zich in de torenruimte. Een interessant hedendaags (nu ja, hedendaags …) instrument in een fraaie kas.
Giovanni Solinas werd twee jaar na de ingebruikname van het Woehl-orgel geboren en is leerling van Adriano Falcioni. Inmiddels is Solinas al enige jaren kerkmusicus in de St. Cornelius und Peter te Viersen, alwaar hij een groot Stockmann-orgel uit 1963 van 66 stemmen onder zijn handen heeft. Voor deze Mendelssohn-plaat heeft hij echter gekozen voor het Woehl-orgel in de St. Remigius.
Motette Ursina heeft in de achterliggende decennia (sinds 1976) heel wat fraaie platen gemaakt; vele ook van Cavaillé-Coll-orgels bespeeld door vermaarde organisten. Zo kwam Motette met een reeks Widors-symfonieën en Guilmant-werken, platen met Max Reger op contemporaine instrumenten, niet te vergeten Daniel Roth met Franck, Bach, Dupré, Liszt en improvisaties, maar ook met schitterende historische opnamen van onder anderen Pierre Cochereau, Gaston Litaize, Jean Langlais en Jean-Jacques Grunenwald. En ook een complete Mendelssohn, gespeeld door Peter Planyavsky!
Solinas speelt de altijd weer verrukkelijke Sonates van Mendelssohn mooi in op het Woehl-orgel, dat toch vooral wat aardt naar de kunststukken van Cavaillé-Coll. Hij speelt gelukkig niet te snel; de muziek ademt mooi. Je kunt wel eens een wat lichtvoetige, bijna Mozarteaanse Mendelssohn horen, maar ook een wat zwaardere, romantische Mendelssohn. Solinas zit, ongetwijfeld mede vanwege het instrument, wat meer aan de laatstgenoemde kant, zonder dat het log wordt. Hier en daar wordt het zelfs echt een symfonische Mendelssohn – prachtig! Hoor de bruisende Toccata na de ingetogen Onze Vader-variaties. En dan het tere Andante in céleste-klanken.
De opname is uitstekend; we horen het fraaie orgel mooi gedifferentieerd in de ruimte. Hier te lande hebben wij orgels waarop wat mij betreft het werk van Mendelssohn helemaal als een handschoen past: de Utrechtse Dom, Gorinchem, de Oude en Nieuwe Kerk te Delft, enz. En dan hebben we ook nog de Haarlemse oude Bavo, waar het toch ook geweldig klinkt. En ja, de Dom van Dordt, waar Brahms ook al zo geweldig klinkt.
Maar Solinas heeft in de St. Remigius zonder meer een fraaie Mendelssohn neergezet op een bijzonder mooi specimen van recente Duitse orgelbouw.
Felix Mendelssohn-Bartholdy 1809-1847 : Sechs Orgelsonaten op. 65
Giovanni Solinas, Woehl-orgel (1984), St. Remigius, Viersen (D)
Motette – MOT CD 14061, TT 76’28, opname 2016, booklet 20 p. DU/IT, €16,50 | motette.org
