Soms maak je van die muzikale ervaringen mee die je altijd bijblijven. Zo’n ervaring was het zien en horen van het Requiem van Maurice Duruflé op YouTube, uitgevoerd door het koor van Trinity College Cambridge onder leiding van Stephen Layton en organist Harrison Cole.
advertentie
Indrukwekkend om te zien hoe deze liturgische compositie in een concertsetting zó overtuigend tot zijn recht komt, zowel qua beeld als muzikale uitvoering, dat je de hele uitvoering in één adem uitkijkt en -luistert. De combinatie van de majestueuze akoestiek en het Van den Heuvel-orgel van de Parijse St. Eustache maakt de ervaring compleet. Een ‘cast’ om U tegen te zeggen.
Deze uitvoering van Trinity College Choir Cambridge is nu ook beschikbaar op cd en streaming audio. Een kijkervaring is natuurlijk iets anders dan met je ogen dicht luisteren naar een cd. Het was dan ook de vraag of deze ervaring bij het beluisteren van de cd overeind bleef, en dat is zeker het geval!
Een geheel
Natuurlijk zijn er prachtige opnames van Duruflé’s Requiem beschikbaar, maar deze heeft als voordeel dat het koor, de ruimte en het orgel werkelijk één geheel vormen. In de fortissimo-delen word je getrakteerd op een stevige portie orgel waarbij het koor uitstekend overeind blijft.
Trinity College Choir kenmerkt zich door vlekkeloze intonatie en uitspraak, terwijl de zangers zich ook vrij voelen qua individuele inbreng. Daardoor is de koorklank nergens star of geforceerd, maar altijd levendig.
Harrison Cole’s orgelpartij is kleurrijk in registraties en perfect afgestemd op het koor. Een vergelijkbare kooropname waarop je de symfonische kwaliteiten van het Van den Heuvel-orgel zo duidelijk kunt waarnemen is niet of nauwelijks te vinden.
De solopartijen, gezongen door leden van het koor, zijn invoelend maar nergens theatraal. Dit zijn zangers die gepokt en gemazeld zijn in de anglicaanse koortraditie.
Poulenc
Omdat er na Duruflé nog ruimte overbleef, werden ook Francis Poulencs Quatre Motets pour un temps de pénitence, vier motetten voor de vastentijd, opgenomen. Poulenc, die opgroeide in een katholiek gezin, werd door het overlijden van een goede vriend en de politieke omstandigheden in 1938-39 geïnspireerd tot het schrijven van deze liturgische composities. Ze vertonen, mede door zijn lessen bij Charles Koechlin, invloeden van de barokke schrijfwijze.
Waar Duruflé het Gregoriaans en invloeden van het impressionisme samensmolt, deed Poulenc hetzelfde met oude polyfonie en modaliteit in zijn motetten. En daarmee is de cirkel rond. De wat drogere ruimte van Trinity College Chapel in Cambridge, waar de motetten zijn opgenomen, is even wennen. Tegelijk kan de verfijnde muziek van Poulenc hier extra schitteren.
Kortom: als dit album ontbreekt in je collectie, mis je een essentiële opname!
Duruflé: Requiem – Poulenc: Lenten Motets
Duruflé: Requiem Op. 9; Poulenc: Quatre motets pour un temps de pénitence (Timor et tremor, Vinea mea electa, Tenebrae factae sunt, Tristis est anima mea)
The Choir of Trinity College Cambridge, Stephen Layton (dirigent), Harrison Cole (Van den Heuvel-orgel, Saint-Eustache, Parijs).
Hyperion – CDA68436, TT 55’57, opname 07/2021 en 07/2022, booklet 24 pp EN/FR/DU | hyperion-records.co.uk
