RECENSIE Jan Mannee speelt eigen orgelwerken

“Dit is de website van Jan Mannee, een musicus die van zijn beroep zijn hobby maakte.” Zo begint de website van organist, koorzanger en componist Jan Mannee.

Text Example

advertentie



Mannee (*1962) studeerde orgel en compositie aan het Utrechts Conservatorium en rondde die studie ook af. Zijn brood verdient hij echter niet in de muziek; hij werkt bij een softwarebedrijf dat voornamelijk in de zorgsector opereert. Daarnaast is hij actief als gelegenheidsorganist en als zanger bij Kleinkoor Caprice in zijn woonplaats Ermelo, van welk koor hij tevens huiscomponist is. De liefde voor het componeren ontstond al op het conservatorium, waar vakken als contrapunt en harmonie hem bovenmatig interesseerden. Zijn composities zijn vaak aan iemand opgedragen of naar aanleiding van een specifieke gebeurtenis geschreven. Behalve vocale composities bevat de oeuvrelijst van Mannee orgelwerken en kamermuziek, van welke laatste categorie de Westerbork Suite voor fluit en piano een voorbeeld is.

Naar aanleiding van zijn vijftigste verjaardag vatte Mannee het plan op om een deel van zijn orgelwerken op cd vast te leggen. In zijn zoektocht naar een geschikt orgel werd hij getipt over het Pels & Van Leeuwen-orgel van de Hervormde Kerk te Venhuizen. Een gouden tip, zo bleek: “Het was liefde op het eerste gezicht, of op het eerste klavier … Uitermate geschikt voor de muziek die ik de afgelopen decennia schreef.” Het orgel werd aanvankelijk gebouwd voor de privéconcertzaal van Klaas Middelkoop in Aalsmeerderbrug. Na het overlijden van Middelkoop schonk diens echtgenote het instrument aan de Hervormde Kerk van Venhuizen. Daar was men naarstig op zoek naar een nieuw orgel, omdat het vorige door brand was verwoest. In 2006 plaatste de firma De Wit het orgel in zijn nieuwe omgeving. In esthetisch opzicht passen kerk en orgel misschien niet helemaal bij elkaar, maar dat laat onverlet dat klank en akoestiek uitstekend op elkaar zijn afgestemd. Het minimalistische orgelfront – een architectonisch hoogstandje – zorgt voor een zekere zinsbegoocheling: wat je hoort is niet wat je ziet, althans zo lijkt het.

De orgelwerken van Jan Mannee zijn geschreven in een toegankelijk gematigd modern idioom, met gebruikmaking van elementen uit diverse stijlen en periodes. Zo is de Valerius Suite qua vorm gebaseerd op de Franse klassieke suite, sluit het Zittauer Orgelbüchlein aan bij de Duitse Orgelbewegung en is Psalm 92 geënt op de minimalstijl van Bert Matter. In het Livre d’Orgue Luxembourgeois klinken invloeden door van onder meer Charles Tournemire en Dom Paul Benoît.

Verder valt op dat de composities, zelfstandig of als onderdeel van een cyclus, veelal kort en bondig zijn. Langere stukken schrijven kan Mannee echter ook, zoals blijkt uit de door Dmitri Shostakovich geïnspireerde Passacaglia en Fuga. Knap hoe hier diverse thema’s en citaten van ‘DSCH’ met elkaar gecombineerd worden. Het thema van de Passacaglia is trouwens in het cd-boekje afgedrukt, als handige hulp bij het luisteren. In het boekje wordt verder de inhoud en ontstaansgeschiedenis van elke compositie kort toegelicht. Wie zoekt naar een overzicht van gebruikte registraties vindt dat op de website van de componist. Daar zijn ook fragmenten van deze boeiende cd te beluisteren. Aanbevolen!

Uitgave: Jan Mannee
Speelduur: 64’43
Boekje: 8 pagina’s (NL)
Prijs: € 10 (excl. verzendkosten), alleen verkrijgbaar via www.janmannee.org