De organist van ‘De Boom’ in Amsterdam presenteert ‘zijn’ orgel op deze dubbelaar. Het is een ouderwetse plaat geworden waarop het Hilgers-orgel uit 1774 gedemonstreerd wordt met orgelwerken uit allerlei stijlperioden, van Sweelinck tot Reger. Muziek uit de bouwtijd van het orgel ontbreekt.
Dat kan ik me best voorstellen, want dat is een stijlperiode waar ik zelf ook niet zo veel mee heb. Maar het is natuurlijk wel muziek die het Hilgers-orgel op het lijf geschreven is. Al eerder verscheen er een cd van Yu Nagayama en Dick Koomans uit ‘De Boom’, getiteld ‘Rococo in Amsterdam’. Zie de recensie die Joost van Beek op orgelnieuws.nl daar van gaf. Johan van Lunenburg lijkt echter meer op een gastheer die graag wil laten horen wat zijn orgel nog meer in zijn mars heeft. In die opzet is hij zeker geslaagd. Zo klinkt zelfs de Franse barok van Louis Marchand verrassend fraai. Maar ook de sonates van Mendelssohn komen goed tot hun recht. Persoonlijk zou ik de discantcornet dan niet in het volle werk getrokken hebben, maar dat is een discussie die ik nu even niet wil voeren.
Wel denk ik dat het goed geweest was als Johan van Lunenburg zichzelf wat meer beperkingen had opgelegd. Hij schrijft over zichzelf in het booklet dat hij zich na zijn eerste orgellessen “door zelfstudie (…) autodidactisch ontwikkeld heeft in [het] orgelspel”. Alle waardering voor het niveau dat hij zo bereikt heeft. Maar om dus meteen maar een dubbelaar uit te brengen met twee Preludia van Buxtehude, drie Toccata’s van Speth, drie grote werken van Bach, twee Sonates van Mendelssohn en vijf koraalvoorspelen uit opus 135a van Reger? Mijns inziens was het beter geweest om één cd uit te brengen met werken waar hij echt boven staat. Voor zijn vertolking van de fis-moll van Buxtehude en de derde triosonate van Bach geldt dat helaas niet. De noten zijn er wel zo’n beetje, maar het blijft wat moeizaam klinken. Van Lunenburg kan de derde Sonate van Mendelssohn technisch prima aan. Maar het is allemaal wel erg rechttoe rechtaan. Alleen al van de tempoversnelling die Mendelssohn in het eerste deel voorschrijft komt niets terecht. Dat is jammer. Had Van Lunenburg van Mendelssohn alleen de tweede sonate, van Bach alleen de Fantasia in c-moll en van Buxehude alleen de Passacaglia opgenomen, dan had hij zijn visitekaartje ook wel afgegeven.
Desondanks hoop ik deze cd’s nog vaak te draaien, als ik geen zin heb in de zoveelste specialistische plaat, maar gewoon een ouderwetse dwarsdoorsnede uit het orgelrepertoire wil horen, uitgevoerd op een heel bijzonder en heel mooi Nederlands instrument. ‘De Boom’ mag trots zijn op zijn orgel én op zijn organist. [DAVID DE JONG]
Organ Souvenirs | Through the Ages
Johan van Lunenburg – Hilgers Organ, 1774
St Francis of Assisi – Amsterdam – The Netherlands
CD1: Grand Dialogue in C (L. Marchand); Variaties over ‘Est-ce Mars?’(J.P. Sweelinck): Ricercare aeolisch in a (G. Frescobaldi); Toccata prima (G. Muffat); Toccata prima, Toccata sexta, Toccata quinta (J. Speth); Preludium, fuga en ciacona in d (J. Pachelbel); Preludium en fuga in d (G. Böhm); Sonate II in c, op. 65 no. 2 (F. Mendelssohn); Choralvorspiel ‘Wer weiss, wie nahe mir mein Ende’ op. 79b no.6 (M. Reger)
CD 2: Preludium en fuga in D BuxWV 139, Passacaglia in d BuxWV 161, Preludium en fuga in fis BuxWV 146 (D. Buxtehude); Fantasia in c BWV 562, Triosonate III in d BWV 526, Fantasia super ‘Komm, Heiliger Geist, Herre Gott’ BWV 651, Air uit orkestsuite III in D (BWV 651), J.S. Bach; Sonate III in a op. 65 no.3 (F. Mendelssohn), uit ’30 kleine Choralvorspiele’ op. 135a: ‘Grosser Gott, wir loben dich’, Jesus, meine Zuversicht’, ‘Liebster Jesu, wir sind hier’, ‘Nun danket alle Gott’, ‘Valet will ich dit geben’ (M. Reger)
Label: Unda Maris Records
Nummer: UMCD020
Speelduur: 73’34 + 74’37
Booklet: 44 pagina’s (NE/EN)
Prijs: € 29,95 inclusief verzendkosten
Bestelformulier en luisterfragmenten zijn te vinden op de website van R.K. Amsterdam-West