De jonge componist Owain Park (1993) heeft een muzikale loopbaan die niet eens heel bijzonder is voor Engelse muzikanten. Hij kreeg pianoles en werd al snel koorjongen, in zijn geval in de kerk van St. Mary Radcliff in zijn geboorteplaats Bristol. Daarna werd hij lid van het Britse nationaal jeugdkoor, ging zelf dirigeren en richtte z’n eigen ensemble op, de Gesualdo Six.
advertentie
Met dat koor heeft hij ondertussen een oude-muziek-cd van wereldklasse gemaakt. Hij speelt ook orgel: hij was organ scholar in Wells Cathedral (waar ze dol zijn op nieuwe muziek) en Trinity College Cambridge en won al een improvisatieconcours. Wat Park bijzonder maakt, is dat hij zo jong al de top heeft bereikt als dirigent en als componist.
Van zijn composities voor koor verscheen onlangs een cd bij het prestigieuze label Hyperion: ‘Owain Park – choral works’. Daarop staan veertien a capella-werken en een werk voor koor en orgel. Opvallend is dat hij teksten heeft getoonzet die componisten voor hem ook al ter hand namen: Ave maris stella, Justorum animae, Beati quorum via, Coelos ascendit hodie. Daarmee plaatst Park zich in de Engelse traditie.
Zijn idioom is echter minder traditioneel. In het boekje omschrijft niemand minder dan John Rutter zijn muziek als niet langer geketend door ‘-ismes’ die sinds de Tweede Wereldoorlog zo lang het muzikale landschap bepaalden en ervoor zorgden dat de moderne muziek niet van de grond kwam. Rutter omschrijft Parks muziek als neotonaal.
Hoe dan ook, Parks muziek is verre van zoetsappig en ook niet klassiekerig als die van Philip Stopford. Het beluisteren ervan vergt heel wat welwillendheid en vakkennis van de luisteraar, ook al grijpt hij terug op oude vormen, zoals in de fauxbourdons van het Magnificat and Nunc Dimittis.
Bij het laatste werd op de cd, ‘The spirit breathes’, horen we het orgel, het Metzler-orgel van Trinity College Chapel in Cambridge (IIIP/42, 1976), gebouwd onder advies van Bernhardt Edskes. Park componeerde het werk met het orgel in de hoofdrol in opdracht van St. Mark’s Anglican Church in Niagara-on-the-Lake in de Canadese provincie Ontario. Het werd voor het eerst uitgevoerd op 15 juli 2017 bij de ingebruikname van een nieuw (klein) orgel van de Canadese orgelbouwer Gabriel Kney.
De componist trekt alles uit de kast en citeert een paar keer met loeiende pedaaltonen fragmenten van de hymnmelodie ‘O praise ye the Lord’. De tekst van ‘The spirit breathes’ is van ex-aartsbisschop van Canterbury, Rowan Williams, – die boven zijn tekst ‘loud organs his glory’, een citaat uit de tekst van de hymn.
De jonge en getalenteerde Owain Park is al zo’n beetje gesetteld, omgeven door grote namen. Want zijn muziek wordt op deze cd gezongen door het koor van Trinity College Cambridge onder leiding van Stephen Layton. Toch vind ik het moeilijk om heel erg enthousiast te worden. Ik heb de cd al flink wat keren beluisterd, maar ik kan nog steeds geen flardje naneuriën. Literatuur voor fijnproevers dus.
Owain Park – Choral Works
The Choir of Trinity College Cambridge • Stephen Layton
The wings of the wind; Upheld by stillness; Trinity Fauxbourdons (Magnificat & Nund dimittis); Above the stars my Saviour dwells; Phos hilaron; Ave maris stella; Judas mercator pessimus; Justorum animae; Beati quorum via; Caelos ascendit hodie; For the fallen; The Lord’s Prayer; I wonders as I wander; The spirit breathes (with Alexander Hamilton, organ)
Hyperion Records – CDA68191, TT 76’00, booklet 20 p. EN, prijs vanaf £ 8,99 (mp3, FLAC, ALAC, cd) | hyperion-records.co.uk
