advertentie
We zijn Van Oosten al veel erkentelijkheid verschuldigd voor zo vele indrukwekkende registraties van Frans-romantisch repertoire. In ken althans in de hele discografie bijvoorbeeld geen opname van het Scherzo uit Symphonie VI van Louis Vierne die zoveel indruk maakt als Ben van Oostens uitvoering in Rouen (ook MDG): een volmaakte balans van uiterste concentratie, zwier en nonchalance.
Van Oosten ‘deed’ Guilmant, Widor, Vierne en recent ook Dupré. Op Franck wachten we nog; Van Oosten leek het niet urgent te vinden nog een opname aan de vele toe te voegen.
Als tussendoortje (opmaat voor een volgende serie?) een recital in Dudelange. Eerdere opnamen maakten mij niet zo enthousiast. Ik miste toch wat karakter. Wie Dudelange op z’n voordeligst wil horen, kan bij Ben terecht. Nu vond ik het instrument – een melange van Franse en Duitse, oude en meer recente invloeden – zeer overtuigend. Deels is dat te wijten aan Van Oostens jarenlange ervaring met het repertoire en zijn fijnzinnige registratiekunst; anderdeels is het ongetwijfeld de 24 karaats opname. Luister eens naar de afsluiting van het middendeel van Pierné’s drieluik!
Over de Trois Pièces van Francks opvolger gesproken: ook hier zet Van Oosten weer een standaard. Zijn vertolking van de Prélude deed mij zelfs denken aan de prachtig ingehouden virtuositeit van niemand minder dan de pianist Jorge Bolet in Mendelssohns Prelude en Fuga in e, op. 35/ 1 (Decca 1994). Al tokkelend doet Van Oosten recht aan het pianistische karakter van de Prélude. Hij laat zich niet verleiden tot holle of schreeuwerige patserij, zoals we bij dit kleinood aan de overzijde van de Noordzee wel eens horen … (bijvoorbeeld Ian Tracey, Liverpool Cathedral, Chandos). Zo ook Gigouts Toccata: wervelend, virtuoos, maar niet overdone.
Van Oosten speelt zoals we van een gerijpt en inmiddels internationaal erkend meester mogen verwachten. Nog een voorbeeld: de onstuimige Variations de Concert van Bonnet heb ik nooit zo kunnen waarderen. Door sommige organisten wordt het werk bijna gewelddadig neergezet. Maar dan Ben van Oosten! Bonnets Variations komen kleurrijk en moeiteloos tot klinken, maar het paard gaat er niet met de ruiter vandoor.
Ben van Oosten in Dudelange: Franse orgelromantiek op eenzaam hoog niveau. De ware liefhebber reppe zich onverwijld naar de grammofoongrutter … [ARJEN VAN KRALINGEN]
A Festival of French Organ Music. Ben van Oosten, Stahlhuth/Jann Organ Saint-Martin, Dudelange. Marche américaine, op. 31 (Widor); Trois Pièces, op. 29 (Pierné); Invocation, op. 18/3 (Guilmant); Allegretto, op. 19/1 (Guilmant); Scherzo (Gigout); Toccata (Gigout); Le Cygne (Saint-Saëns/Guilmant); Variations de concert, op. 1 (Bonnet); Elfes, op. 7/11 (Bonnet); Toccata (Dubois); Deuxième Suite, op. 27 (Boëllmann).
cd MDG31617052 € 22,25
[button link=”http://www.orgelshop.nl/orgelnieuws” target=”_new” style=”large” title=”BESTELSERVICE”][/button]
© 2011 www.orgelnieuws.nl
