advertentie
Camille Saint-Saëns, Organ Music.
Robert Delcamp, Stahlhuth/Jann-orgel,Saint-Martin, Dudelange (L)
Label: Naxos 8.557285
Tijdsduur: 76’37”
Prijs: € 6,95
Klik hier om dit artikel te bestellen
Wat treffen we op deze cd aan? Robert Delcamp opent deze cd met de Prelude and Fugue in E flat major Op. 99, no.3. De laatste uit een serie van drie preludes en fuga’s, geschreven in de zomer van 1894 en opgedragen aan Eugène Gigout, die toen organist van de Saint-Augustin en hoofd van de orgelklas van het Parijse conservatorium en levenslang een vriend van Saint-Saëns was. De muziek opent in een virtuoze toccata-achtige Prelude, om daarna in een wat rustig tempo de Fuga in te zetten. Die Fuga werkt naar een magistraal klinkend slot toe, waarin het chamadewerk tot klinken komt.
Tijdens zijn vakantie in augustus 1866, componeerde hij de Trios Rhapsodies Bretons, Op. 7. We horen een aantal variaties op onder andere de melodie die bij sommigen bekend is van het lied Door de wereld gaat een Woord. Stuk voor stuk doordachte bewerkingen in een goede romantische stijl, die je vandaag de dag jammer genoeg te weinig hoort. Saint-Saëns’ aanpak getuigt ook nu nog van een weinig gehoorde stijl. Ik zou het willen typeren met melodisch, sfeer, melancholiek, origineel.
Je blijft geboeid naar deze cd luisteren, mede door de afwisseling die er zit in de Sept Improvisations Op. 150, deze werden door de componist op 25 maart 1917 te Marseille in het Théatre des Nations in première gebracht. Ook deze zeven werken ademen een religieuze sfeer, waarin door gebruik van diverse tempi en klankkleuren, nu eens een verstilde weergave en dan weer als het ware een klankexplosie plaatsvindt. Het Allegretto lijkt geschreven met een knipoog naar Mendelssohns Scherzo. We horen Gregoriaanse klanken in Pro Martyribus, en eindigen met een Allegro giocoso voor het volle orgel, waarin de melodie van een oude Franse kerstmelodie klinkt.
De door Emile Bernard geschreven transcriptie voor orgel van het Adagio uit de Derde Symphonie is een rustig en melodieus werk, wat af en toe haast tot stilstand lijkt te komen. Een werk waarin in veel van de fraaie solostemmen van dit prachtige orgel te horen zijn. Het werk is in mei 1886 opgedragen aan Franz Liszt. Het wordt op een rustige, maar overtuigende wijze vertolkt en Delcamp weet je alle elf minuten te boeien.
Delcamp eindigt met de Fantasie in E flat major. Het is het eerste publiek gebrachte orgelwerk en tevens ook een van zijn meest populaire werken. Saint-Saëns speelde het voor het eerst in december 1857 ter gelegenheid van de inwijding van het gerestaureerde orgel van de Saint-Merri in Parijs. Hij werd hier tot organist benoemd in 1853. De Fantaisie is opgedragen aan Georges Schmidt, destijds organist van de Saint-Sulpice. Het tweedelige werk begint met een Con moto en gaat via een reeks alternerende akkoorden op twee manualen naar het Allegro di molto e con fuoco en loopt uit via een fuga-achtig deel in een virtuoze, feestelijke climax. Een mooi slotstuk voor deze cd!
Bepaald geen achtergrondmuziek, je moet er echt voor gaan zitten, maar dan héb je ook wat! Voor wie van symfonische orgelmuziek houdt, een aanbevelenswaardige cd-opname van prachtige muziek op een eveneens prachtig orgel, door een uitstekende organist. [KEES HOEKMAN]
© 2006 www.orgelnieuws.nl
