Op Kerstavond 2020 overleed de Londense organiste Catherine Ennis na een lang ziekbed. Dit najaar bracht Priory Records haar laatste cd uit die ze in het voorjaar opnam in St Bartholomew’s Church, Orford.
advertentie
Ennis was 35 jaar organist en Director of Music van St Lawrence Jewry in de Londense City. Buiten dat was ze een drijvende kracht in de Britse orgelwereld. Ze was enige tijd voorzitter van het Royal College of Organists, voorzitter van de Incorporated Association of Organists en docent aan het Royal College of Music. Daarnaast richtte zij de orgelagenda London Organ Concerts Guide op en was ze nog maar sinds kort patroon van de Society of Women Organists.
Ze was een van de belangrijke aanjagers bij de totstandkoming van een aantal nieuwe orgels in het centrum van Londen, waaronder haar ‘eigen’ Klais-orgel in St Lawrence Jewry en The Queen’s Organ in de Lady Chapel van Westminster Abbey. Ook bij het orgelproject in St Batholomew’s in Orford (East Anglia) was ze als beschermvrouw betrokken.
Laatstgenoemde instrument van Peter Collins (1941-2015) werd in 1977 gebouwd voor de Turner Sims Concert Hall van de Universiteit van Southampton. Piet Kee speelde het ingebruiknameconcert. Het drieklaviers orgel was gebouwd in een compromisloos neobarokke, naar het Noord-Duitse Werkprinzip vormgegeven stijl.
In Southampton raakte het orgel uit de gratie. Na een overstroming van de concertzaal en de daaropvolgende demontage werd het ook nog eens inadequaat opgeslagen.
Maar, eind goed, al goed. Het orgel werd geschonken aan de kerk van Orford, die ook nog eens stukken beter klonk dan de voor orgelmuziek gortdroge concertzaal in Southampton. Cousans Organs Ltd, waar twee oud-medewerkers van Collins emplooi vonden, restaureerde het orgel in 2019 en bracht technische verbeteringen aan. De intonatie bleef ongewijzigd.
Catherine Ennis laat op deze cd horen dat zowel zij als het orgel veel aankan: van Bachs onvermijdelijke BWV 565, De Grigny en Dupré’s transcriptie van het ‘Koekoek en Nachtegaal’-concerto van Händel, tot negentiende-eeuws en eigentijds repertoire. Van Benjamin Britten, die in Orford twee van zijn werken in première bracht, mocht natuurlijk zijn belangrijkste orgelwerk Prelude and Fugue on a Theme of Vittoria niet ontbreken.
The Organ of St Bartholomew’s, Orford – Catherine Ennis
Bach: Toccata and Fugue in D minor BWV 565; De Grigny: Hymnus: Veni Creator; Handel: Organ Concerto No. 13 in F (arr. Dupré); Mendelssohn: Andante with Variations in D; Brahms: Prelude and Fugue in G minor; Parry: Choral prelude ‘Martyrdom’; Choral prelude ‘Hanover’; Choral prelude ‘Eventide’; Britten: Prelude and Fugue on a Theme of Vittoria; Locklair: The Peace may be exchanged; Reger: Toccata und Fuge in D, Op. 59 Nos. 5-6
Priory Records – PRCD 1235, TT 80′, opname 02/2020, prijs £ 11,99 | prioryrecords.co.uk
